„Miłość rodzi się z (…) nicości – ponieważ ta nicość, pustka, nie jest tobą, jest czystą boskością. Miłość może zrodzić się tylko z pustki, ponieważ tylko pustka zdolna jest do połączenia się z inną pustką; tylko próżnia może stać się jednym z inną próżnią. Nie dwie osoby, ale tylko dwie nicości mogą się spotkać, bo teraz nie ma bariery. Wszystkie inne, z wyjątkiem nicości, otoczone jest ścianami.”

„Próżnię wokół siebie czują najbardziej próżniacy; pustkę w sobie – pustaki.”

„Piekło jest dla tych, którzy się zaparli;
Plon zbiorą z tego, co sami zasiali,
Dryfować będą po Jeziorze Pustki
I Las Nicości przewędrują cały,
Tęskniąc do materii.”

„To dzięki pustce wszystkie rzeczy i zdarzenia mogą zaistnieć.
Bez pustki nic nie może zaistnieć.”

„Ten tylko odczuwa pustkę w życiu, kto ma pustkę w sobie.”

„Miłość, rodzina, niezwykłe czyny – wszystko znika, pozostawiając pustkę.”

„Pustka jest tym, co znajduje się między „tym” a „tamtym”. Pustka zawiera wszystko, nie ma przeciwieństwa. Niczego nie wyklucza, niczemu nie przeczy. To jest żyjąca pustka, ponieważ wywodzą się z niej wszystkie formy. I każdy, kto tę pustkę zrozumie, będzie natchniony życiem, siłą i miłością do wszystkiego.”

„W życiu potrzebna jest miłość, bez niej jest wielka pustka, która dusi, zabija, męczy.”

„Biegnąc, nic nie robię, tylko biegnę. Zasadniczo biegnę w pustce. Innymi słowy, biegnę po to, żeby osiągnąć pustkę. Ale jak można się spodziewać, w takiej pustce myśli kryją się naturalnie. To oczywiste. W ludzkim umyśle nie może istnieć całkowita pustka. Emocje ludzkie nie są wystarczająco silne ani zintegrowane, żeby dać sobie radę z prawdziwą nicością.”

„Czy wstręt do pustki ma być jedynym życiem, jakim tę pustkę zapełniasz?”