„Nie czuję się źle. Ale nie obawiajcie się. Pewnego dnia nie omieszkam umrzeć.”

„Urodziłem się i pewnego dnia umrę. Spokój wewnętrzny to zaakceptowanie tej prawdy. Przyjęcie jej bez lęku. Chodzi o to, żeby nie trzymać się życia tak kurczowo. I tak nie mamy na nic wpływu.”

„Myślę, że dobrze byłoby pewnego dnia tak umrzeć. Wypić trochę sherry w letnie popołudnie, położyć się na kanapie, nie wiadomo kiedy usnąć i już więcej się nie obudzić.”

„Abyś źle nie umarł, żyj dobrze: jak żołnierz na warcie, bądź zawsze gotów!”

„Zawsze mnie pytają, czy nie boję się, że pewnego dnia stwierdzę, że nie mam już żadnego pomysłu na film. To mi nie grozi. Boję się czegoś zupełnie innego – że umrę zanim zdążę sfilmować wszystkie moje pomysły.”

„Umiera tylko to, co źle zmieszane, Jeśli dwie równe miłości są zlane,
Bez reszty w jedną – umrzeć nie będzie nam dane”

„Zostaniemy razem, dopóki nie umrzemy, jestem tego pewien.”

„Czasami mam ochotę umrzeć. Nie, żeby było mi źle. To po prostu wydaje mi się przyjemne. Kiedy zwykłe codzienne czynności wymagają nadludzkiego wysiłku, kładę się, zamykam oczy i czuję własne istnienie od środka, gdzie jest tak cicho i spokojnie, że sama myśl o pójściu do sklepu z mamą albo o prysznicu wywołuje ucisk w klatce piersiowej, podobny do mdłości.”

„Prawie wszyscy obawiają się tu jednej rzeczy – jeśli Peronowi nie powiedzie się lub jeśli umrze, zanim jego wysiłki zmierzające do pojednania odniosą skutek, to Argentyna pogrąży się w katastrofalnej wojnie domowej.”

„Kocham cię. Będę cię kochał do dnia w którym umrę. A jeśli jest po tym jakieś życie, to wtedy też będę cię kochał.”