„Jak się pan czuje? - w słuchawkach metaliczny głos Nowinkowa - Wzrasta panu tętno. - Nie mam pojęcia dlaczego - cedzę w ustnik. Durny konował. Czuję się jak jakiś pradawny, martwy władca. Przywiązany do tronu, który za chwilę stanie w płomieniach. Przede mną przeciąga się korowód żałobników z darami… brakuje tylko płaczek”

„Im bardziej się człowiek starzeje, tym mocniej czuje, że umiejętność cieszenia się chwilą bieżącą jest cennym darem podobnym do stanu łaski.”

„Ma do mnie jakiś osobisty uraz. Nie mam pojęcia dlaczego. Chociaż kiedyś na studiach oblałem na egzaminie jego brata. Może to jest powód jego wrogiego stosunku do mnie?”

„(…) wiersze
rodzą się przed nami, dużo wcześniej
niż nasz głos, w pradawnym księstwie nicości.”

„Jest tu cała masa komarów. (…) Nie mam pojęcia, dlaczego upodobały sobie Wołodię”

„Koniec miłości nie daje o sobie zapomnieć. Nawiedza snami. Nawiedza ciszą. Nawiedzani przez upiory, stajemy się jak one. Życie dopływa. Słabnie tętno. Nic cię nie rusza. Niektórzy to aprobują i twierdzą, że to leczy. To wcale nie leczy. Martwe ciało nie czuje bólu.”

„Niewidzialne ścięgna
przeciągają duszny ciężar z dzielnicy do dzielnicy.
Za chwilę burza uwolni miasto od zmęczenia.”

„Z jakiejś dziwnej przyczyny dostałam szansę zrobienia z nim wirtualnego duetu [z Elvisem Presleyem]. To było bardzo interesujące. Na początku sam pomysł wydał mi się trochę straszny, ale postanowiłam spróbować, bo dlaczego nie? Uwielbiam tę piosenkę. To było magiczne uczucie kiedy nagrywałam wokal w moich wielkich słuchawkach i wydobywał się z nich głos Elvisa, tak jakby był ze mną w studio. Zamknęłam nawet oczy żeby sobie to lepiej wyobrazić.”

„Porzuceni wśród bezmiarów,
Aby stać się garstką kości,
Mamyż sobie szczędzić daru
Przywiązania i wierności?”

„A kiedy zaczęła czekać na jego głos w słuchawce, na dotyk jego ręki, zniknął z jej życia. Oni wszyscy tak robią, prawda?”