„Połykam strach, mijają dni, zatrutą krew mam od kłamstw i win
Zbyt dobrze siebie znam, te obietnice zmian…”

„Kłamstw kto kłamstw raz nauczony jest,
Kłamstwem kłamstwem ma skażoną krew,
Na kłamstwie swoje życie budować chce.”

„Wolę pracować z kimś, kogo znam dobrze, niż z kimś, kogo nie znam.
– Bardzo dobrze. Ale bądź ostrożna, Aurayo, abyś w imię starej przyjaźni nie zrezygnowała z siebie. Zbyt łatwo to zrobić.”

„Jedynymi normalnymi ludźmi są ci, których nie znasz zbyt dobrze.”

„Gdybym był wtedy młodym chirurgiem i miał komuś operować serce, to byłby powód do takiego strachu, jaki wówczas przeżywałem. Ale to, że mogę się pomylić w czasie monologu „Być albo nie być”, albo zapomnieć komuś podać kielich z zatrutym winem, naprawdę niewiele zmienia w naszej rzeczywistości.”

„Zbyt dobrze znam ludzi,
aby nie dostrzec,
że obrażony zawsze przebacza,
ale obrażający nigdy.”

„Kto zbyt wiele oczekuje i żąda, ściąga na siebie ciemne chmury. Sam tworzy sobie złe dni.”

„O, zbyt dobrze znam tych, którzy w upokorzonej dumie lub ślepym zapale zagnieżdżają się zawsze o milę ponad lub pod prawdą.”

„Napisałem, że jedną z najbardziej zaraźliwych rzeczy, jakie znam, jest śmiech. Ale zarazić się można również smutkiem. Inaczej jest ze strachem. On nie jest równie zaraźliwy jak śmiech i smutek, to dobrze. Ze strachem jest się niemal całkiem sam na sam.”

„Magia przyciągania i zachwytu nie przetrwa krótkotrwałej eksplozji, jeśli opiera się ona wyłącznie na hormonach. Jestem zbyt stary, aby tego nie wiedzieć. I zbyt dobrze znam się na chemii.”