„Prawdziwy dziennikarz musi mieć świadomość, że należy do środowiska opiniotwórczego, że jego teksty czytają tysiące, a nawet miliony kibiców, więc czasami delikatniej trzeba podchodzić do pewnych problemów. Głupotę można napisać zawsze – przecież papier przyjmie wszystko, a odwoływanie potem tego wszystkiego małą czcionką na szesnastej stronie – to chyba nie ma sensu.”

— Łukasz Kadziewicz

o dziennikarzach.
Źródło: reprezentacja.net http://reprezentacja.net/siatkowka/seniorzy/aktualnosci/8036_kadziewicz_sportowo_nie_czuje_sie_spelniony

Pochodzi z Wikiquote. Ostatnia aktualizacja 4 czerwca 2021. Historia

Tematy

na zawsze , głupota , czytanie , papier , środowisko , świadomość , sens , tekst , czytać , milion , dziennikarz , napisanie , podchodzić , mienie , pot , mała , czcionka

Łukasz Kadziewicz Fotografia

Łukasz Kadziewicz 124

siatkarz polski 1980

Podobne cytaty

„Każde zdanie jest w pewnym sensie prawdziwe, w pewnym sensie fałszywe, w pewnym sensie bez sensu, w pewnym sensie prawdziwe i fałszywe, w pewnym sensie prawdziwe i bez sensu, w pewnym sensie fałszywe i bez sensu, a pewnym sensie prawdziwe, fałszywe i bez sensu.”

Malaklipsa Młodszy (1941–2000)

Źródło: Wywiad z Malakalipsą Młodszym

„Przez kilkadziesiąt lat napisałem i przetłumaczyłem szereg utworów o objętości zapewne kilku milionów znaków. Jednakże, jeśli podchodzić do tego zgodnie z kryteriami dnia dzisiejszego, to wszystko, co dotychczas napisałem należałoby, mówiąc otwarcie, w całości spalić, ponieważ nie jest to nic warte.”

Guo Moruo (1892–1978)

O rewolucji kulturalnej w samokrytyce złożonej 14 kwietnia 1966 roku.
Źródło: Jakub Polit, Chiny, Wydawnictwo Trio, Warszawa 2004

„Cały świat ma dziś problem z tym, że dzieci nie czytają, nawet Finowie. Skoro nie czytają w domu, to nie należy się na to obrażać, tylko czytać głośno podczas lekcji. A potem rozmawiać o rzeczywistych problemach, które są w tekście, i pokazywać, że to te same problemy, które ma współczesny człowiek, tylko wyrażone innym językiem. Gdy się mówi o ważnych sprawach, uczniów to wciąga”

Zofia Agnieszka Kłakówna (1950) polska polonistka, nauczycielka, autorka podręczników

Źródło: Punkty za pochodzenie. Do szkoły, polityka.pl, 2 czerwca 2011 http://www.polityka.pl/spoleczenstwo/artykuly/1516350,2,ucz-sie-pod-klucz-czego-uczyc-na-polskim.read

„Zawsze się zastanawiam, z jakiego środowiska wywodzi się bohater, jakie mógł mieć w życiu przygody, jakie dzieciństwo? Wszystko ma przecież na niego wpływ - to są pewne kody, wynik naszych historii. Ale najpierw czytam scenariusz, daję go też do przeczytania swoim asystentkom i już ubieram postaci, już je widzę, chociaż jeśli jeszcze nie zapadła decyzja aktorska, nie widzę ich twarzy. A potem wszystkiego o postaci dowiaduję się od scenarzysty i reżysera.”

Dorota Roqueplo (1960)

Źródło: Dominika Bierczyńska, Kostium mówi prawdę o człowieku (wywiad z Dorotą Roqueplo), "Kino", nr 9/2014 (567), wrzesień 2014, s. 40.

„Tytuł wziąłem z filmu porno o seksie analnym, ale potem pomyślałem sobie: przecież nie mogę napisać o tym tekstu!”

Bruce Dickinson (1958) angielski muzyk rockowy, wokalista

The title came from a porno movie, about anal sex, then I thought, well I can't write the lyrics about that! (ang.)
o utworze Tailgunner.

„Zawsze wierzyłeś, że prawdziwym celem pisania jest dotrzeć do wszystkich ludzi i zmienić ich życie. Co jednak, jeśli taki cel jest nieosiągalny? Czy traci przez to sens?
(…) Jeśli nie możesz zbawić świata, dlaczego miałbyś się troszczyć o to, czy masz dużą czy małą publiczność?”

Czesław Miłosz (1911–2004) polski poeta, prozaik, eseista, tłumacz i krytyk literacki, noblista

Źródło: Noty o wygnaniu

„Zwierzenia byłyby najbardziej prawdziwe, gdyby się je potem odwoływało.”

Franz Kafka (1883–1924) pisarz austriacki pochodzenia żydowskiego

„Przede wszystkim należy napisać dobry scenariusz. Nie wierzę, że przy naprawdę dobrym tekście, nie znajdą się na niego pieniądze.”

Wojciech Marczewski (1944)

Źródło: wywiad, 2009 http://www.stopklatka.pl/wywiady/wywiad.asp?wi=61578

„Pamiętam, że miałem kiedyś taką szeptankę (czytanie). Byłem wtedy na pierwszym roku PWST, a szeptankę miałem o jakiejś angielskiej szkole. Nie pamiętam tytułu ale wiem, że aktorzy udając dzieci, grali jakiś teatrzyk, a ja patrzyłem w ten tekst i czytałem. Potem była pewna scena i ja patrzę na tekst, a potem na obraz (a chcę dodać, iż nie przeczytałem tego tekstu wcześniej) i widziałem dzieci, które w tym czasie się bawiły, więc przeczytałem fonetycznie „to be or not to be”, myśląc, że jak to są dzieci, to im się mówi, że to jest be, a to nie jest be. I w tym momencie słyszę na sali ryk kolegów. „O cholera” – pomyślałem – „przecież powinienem przeczytać to jako «tu bi or not tu bi» (być albo nie być)”, bowiem ów dziecięcy aktor, grał Hamleta i dlatego wyszło tak, jak wyszło. Pamiętam, że był to straszny wstyd.”

Emilian Kamiński (1952)

Źródło: Wywiad, wrzesień 2005 http://www.dubbing.pl/wywiady/kaminskiemilian/

„Fajnie się leży i czyta, ale z drugiej strony, czas leci, a czas to pieniądz przecież.”

Jan Hartman (1967) polski filozof, bioetyk, wydawca, publicysta, polityk

Źródło: artykuł opublikowany na stronie www.liberte.pl: Aj waj! VAT na książki!

Pokrewne tematy