„Ten, który walczy z potworami, powinien zadbać, by sam nie stał się potworem. Gdy długo spoglądamy w otchłań, otchłań spogląda również w nas.”

„Żadna otchłań nie jest dość głęboka.”

„Rosja wciąż ma jeszcze wybór. Zachód już nie ma wyboru – sam stoczył się w otchłań bałwochwalczego kultu praw człowieka.”

„Kiedy wejrzysz w otchłań, wejrzy również w głąb ciebie.”

„W małżeństwie powinno się walczyć bezustannie przeciwko potworowi, który pożera wszystko: przyzwyczajeniu.”

„Mógłby jeszcze walczyć, próbować szczęścia – bo żadne fatum nie istnieje z zewnątrz. Fatum jest tylko w nas – przychodzi chwila, kiedy się poznaje własną niemoc. Wtedy błędy pociągają nas ku sobie jak otchłań.”

„Czasami miłość wiedzie w otchłań nas samych, a co gorsza ludzi, których kochamy.”

„Granatowa otchłań bydlęcych oczu jest jak lustro, w którym widzimy siebie jako ożywione mięso, obdarzone jednak pewnym rodzajem łaski.”

„Byliśmy bardzo kochającą się rodziną. Najzwyczajniejszą w świecie rodziną potworów. Starzy wprawdzie niechętnie dopuszczali do siebie myśl, że są potworami, i dziwili się, skąd się wziął taki potwór jak ja, ale to typowe. Wszystkie potwory świata dziwią się swoim potwornym potomkom.”

„Otchłań melancholii nie ma dna, a ja pogrążam się coraz bardziej, spadam w przepaść i lata świetlne dzielą mnie od starych, dobrych czasów.”