„Przetrąconą duszę widać tak samo jak nogę – wtedy brnąc przez życie, człowiek też kuleje.”

„Nigdy człowiek nie zbłądził tak bardzo, jak brnąc dalej ścieżką, która kiedyś doprowadziła go do sukcesu.”

„Prawdziwe piękno bowiem nie jest tym, co widać w lustrze lub na okładce ilustrowanego pisma – raczej wyraża się w tym, jak człowiek przeżywa swoje życie.”

„Długie włosy zdradzają. Walają się wszędzie i wtedy widać, ile nam ich tak naprawdę wypada i jak szybko się starzejemy. Krótkich nie ubywa wcale mniej, ale nie widać tak tego, i człowiek nie skupia się tak na swoim wyglądzie.”

„Ludzie garną się do Kościoła w obawie przed śmiercią, a przecież człowiek i jego dusza to nie jest to samo. Nawet jeżeli przyjąć, że dusza ludzka jest nieśmiertelna, to nie ma to jeszcze wiele wspólnego z nieśmiertelnością człowieka.”

„Miłość nadprzyrodzona tylko wtedy może być praktykowana, wcielana i zamieniana w czyny, kiedy inne władze duszy są jej służebnicami, a samo ciało, za ich pośrednictwem, jej sługą!”

„Kot potarł pyskiem o jego prawą nogę, przeciągnął się i zamruczał. Uznał widać temat za skończony.”

„Istota uważa się za samodzielną dopiero wtedy, gdy stoi na własnych nogach, a stoi na własnych nogach dopiero wtedy, gdy swoje istnienie zawdzięcza samej sobie.”

„Pytam, czy człowiek ma jedno życie? – Jonasz pytał o to samo. Tak, jedno życie, w szczęściu i w głupocie. W grzechu i dobroci, w godności i w nędzy tylko jedno życie.”

„Nie samo życie nam odbierają, lecz i wiarę w życie samo.”