„(…) najtrudniej jest wykorzenić najstraszniejsze wspomnienia, przecież je zapamiętujemy najlepiej.”

„To jest najstraszniejsze w nadziei.”

„Wspomnienia można opowiadać setki razy. To przecież najlepsze, co się ma z życia. I jeszcze piękniejsze, jak się nimi dzielisz.”

„W życiu często jest tak, że najzwyklejsze decyzje mają najstraszniejsze konsekwencje.”

„Trzeba zapamiętywać smaki i zapachy.”

„Szybko zapamiętuję rzeczy, które zauważę.”

„To jest najstraszniejsze w nadziei. – powiedziała – Jeśli za długo ją podsycasz, zmienia się w wiarę.”

„Wiesz, co w umieraniu jest najstraszniejsze, to że jesteś tak zupełnie zdana tylko na siebie.”

„Najtrudniej zamaskować maskowanie.”

„Najtrudniej przyznać się do tego, co wstydliwe.”