„To rola rodziców. Chronić swoje dzieci. Kiedy widzą że zbliża się niebezpieczeństwo, próbują wkroczyć i przyjąć cios na siebie.”

„On dotknął naszych domów, naszych żon, naszych dzieci, naszych psów, naszych świnek morskich. On po prostu wkroczył swoim głupim gadaniem w sferę prywatną, która musi być chroniona dla dobra każdego z nas.”

„Oddanie dla Kṛṣṇy jest czymś naturalnym, tak jak czymś naturalnym jest oddanie dziecka dla rodziców. W obliczu niebezpieczeństwa nawet naukowcy-materialiści modlą się do Boga. Kiedy zaś nic im nie grozi, występują przeciw Niemu. Dlatego niebezpieczeństwa są potrzebne, aby nauczyć tych niegodziwców, że Bóg istnieje.”

„Próbuję się wywinąć i nie oberwać ciosu, a kiedy przeciwnik na chwilę się odsłoni, moja noga już tam będzie.”

„Najlżejszego ciosu nie zniesie szczęście nigdy nie zamącone. Ale kto się bezustannie boryka z przeciwnościami, temu ciosy nadały hart stali, ten się nie cofnie przed żadnym niebezpieczeństwem, ten nawet powalony, na kolanach wojuje.”

„Wszystkie dzieci niepokoją swych rodziców, gdyż ci wiecznie boją się, że ujrzą w nich siebie.”

„(…) człowiek pobożny w znacznym stopniu jest chroniony przed niebezpieczeństwem zapadnięcia na pewne schodzenia neurotyczne; przyjęcie na siebie powszechnej nerwicy odsuwa od człowieka zadanie wykształcenia nerwicy osobistej.”

„Nigdy dzieci nie mogą zrobić rodzicom takiego wstydu, jak rodzice dzieciom.”

„Nie można być dzieckiem i rodzicem, nie będąc ze sobą w konflikcie niezależnie od charakteru, chęci i woli obu stron.”

„Rodzice mają dziś za mało dzieci, dzieci – za mało rodziców, ale wzajemnie mają się zupełnie dosyć.”