„Sztuka teatru jest najbardziej ulotną sztuką i najbardziej pańską ze wszystkich sztuk. Rzuca niedbałym gestem swe bogactwa, nie dbając o ich przetrwanie. Może dobrze, że tak jest. Konfrontacje z czasem bywają nieraz bardzo bolesne i wytrzymują je tylko nieliczni.”

„Ludziom zawsze bardziej podoba się prosty serial niż ambitne kino. Z serialem można się szybciej i łatwiej utożsamić. Poważne kino zmusza do zadumy, refleksji, a czasem skrajnych emocji, które potrafią widza wyczerpać. Kino, teatr i literatura to sztuka tworzenia rzeczywistości, a nie jej odtwarzania. Kino ambitne to sztuka wyrafinowana i elitarna. Nie dla wszystkich. Jeżeli kogoś zainteresuje, to bardzo dobrze, a jak nie, to nie.”

„Lubię przyglądać się państwom lepiej zorganizowanym, bardziej estetycznym. To czasem nie tylko kwestia bogactwa. Mniejsze samochody i telewizory, za to ładniejsze ulice, czysty i punktualny transport publiczny (…).”

„W Roku od wcielenia Pańskiego 1098 doniesiono księciu Brzetysławowi, że niektórzy z Żydów uciekli, niektórzy potajemnie swe bogactwa przenoszą częścią do Polski, częścią na Węgry.”

„Nic bardziej obrzydliwego jak bogactwo bez cnót.”

„Jednym z największych nieszczęść człowieka jest to, że nawet jego zalety są nieraz dlań bezużyteczne i że sztuka posługiwania się i kierowania nimi bywa często spóźnionym owocem doświadczenia.”

„Nic bardziej nie obraża Boga niż rzucanie nasienia w kał.”

„Serce ludzkie bywa czasem tak zgłodniałe, że rzuca się nawet na kamienie, nie czując ich martwoty i chłodu.”

„Sztuka życia polega na tym, by cieszyć się małym, a wytrzymywać najgorsze.”

„Te małe rólki czasem bywają bardziej interesujące niż olbrzymie rólska, z którymi z reguły nie ma czasu się oswoić, że nie powiem już zbratać.”