„Nie wiedzieli, czy potrafię albo chcę pisać piosenki. Zaczęli więc wciskać mi cudze piosenki, których nie mogłam jednak śpiewać. Powiedziałam „Nieważne, jak dobre są tamte piosenki, ale ja chcę pisać swoje.””

„Zacząłem pisać piosenki, bo chciałem zarabiać więcej pieniędzy.”

„Kiedy zaczynałam, producenci chcieli, żebym śpiewała cudze piosenki, ale ja się sprzeciwiłam, piosenka którą napisał ktoś inny, nic dla mnie nie znaczy.”

„Zacząłem poważnie podchodzić do pisania piosenek, gdy okazało się, że niewiele jest takich, które byłyby naprawdę moje i które chciałbym wykonać na koncertach. Pisałem je znacznie wcześniej niż trzy lata, ale bez wiary, że są dobre. Wystarczyło uwierzyć.”

„Jeżeli w każdym filmie śpiewa się po dziesięć lub więcej piosenek, to ani film, ani piosenki nie mogą być dobre.”

„One [piosenki] przychodziły do mnie znienacka. Siadałem i pisałem. Ot i wszystko. Na początku niestety nie zdawałem sobie sprawy, że będę musiał je śpiewać”

„Cały czas piszę piosenki. To jest mój sposób na radzenie sobie z uczuciami i emocjami. Gdyby to wszystko się skończyło, ciągle bym siedziała z laptopem i pisała piosenki. To jest dla mnie bardzo ważne i jestem naprawdę podekscytowana przygotowaniami do drugiego albumu.”

„Nie przyjmuję do wiadomości mitu Boba Dylana. Mity nie piszą piosenek…”

„Po co pisać piosenkę, jeśli nikt nie umie zagrać melodii ani zrozumieć słów?”

„Nie wiedziałam nawet o co chodziło konkretnie w tej całej sprawie z kontraktem. Wiedziałam tylko, że miałam śpiewać dla jakiegoś gościa i jeśli mu się spodobałam, umożliwiłby mi nagranie piosenki i tego właśnie chciałam. Chciałam mojej płyty, chciałam nagrać płytę i… potem poszło już bardzo szybko.”