„Kiedy człowiek na kogoś czeka, czas wlecze się w nieskończoność.”

„Odosobnienie jest skończonością i ograniczeniem. Obcowanie jest wolnością i nieskończonością. Człowiek w sobie jest człowiekiem w zwykłym tego słowa znaczeniu. Człowiek w obcowaniu z człowiekiem, jedność Ja i Ty – jest Bogiem.”

„Człowiek jest syntezą nieskończoności i skończoności, doczesności i wieczności, wolności i konieczności, jednym słowem, syntezą.”

„Człowiek nie jest w Nieskończoności jedyną istotą obdarzoną rozumem.”

„Czasem, gdy morze bardzo jest rozhukane, woła coś na nich wśród nocy i ciemności po nazwisku. Jeżeli nieskończoność morska może tak wołać, to być może, że gdy się człowiek zestarzeje, woła także na niego i inna nieskończoność, jeszcze ciemniejsza i bardziej tajemnicza, a im jest bardziej zmęczony życiem, tym milsze są mu te nawoływania. Ale, by ich słuchać, trzeba ciszy.”

„Jak to jest być człowiekiem
spytał ptak
Sama nie wiem
Być więźniem swojej skóry
a sięgać nieskończoności
być jeńcem drobiny czasu
a dotykać wieczności”

„Czekam na kogoś, kto sprawi, że poczuję się, jakbym była 3 metry nad niebem.”

„Kto czas ma, czasu czeka, czas tylko upuszcza.”

„Jesteście z Ziemi?
– Z Układu.
– Nie rozumiem. Jesteście ludźmi?
– Od czasu, gdy opuściłeś Ziemię, minęło wiele lat.
– Prawda, najpierw anabioza. – Potrząsnął głową. – Potem przez tyle lat wlokłem się z miasta do miasta w nadziei spotkania kogoś, kto pomoże mi wrócić. Powiedzcie, jaka ona dziś jest… Ziemia?
– Nie wiemy, Rudier.”

„Człowiek musi się dusić pośrodku, bo niestety, lub stety, nieskończoności nie są dla ludzi. Samemu się żyje i samemu umiera.”