„Jeśli nie wiesz jak, to walnij pięścią.”

„Nawet wtedy, kiedy sitwa literacka skakała wokół niego na paluszkach, miał wybuchy szczerości. Pamiętam, jak zareagował, gdy ktoś próbował obniżyć piękno akowskiego etosu. Po prostu walnął pięścią w stół i wyszedł ze mną na taras. A na tarasie huknął potężnym basem: „Precz z bolszewikami.””

„Po co tłuc pięścią w stół, skoro ani pięść ani stół nie są winne.”

„Nie martwcie się – jutro rozewrą pięści! [ilekroć witano go z zaciśniętymi pięściami. ]”

„Pięść: ręka w gniewie.”

„Nie martwcie się – jutro rozewrą pięści!”

„Jak tu patrzeć przez palce, gdy pięść zamknięta w kułak?”

„Sejmem nie można rządzić pięścią ani żelazną, ani miedzianą.”

„Śmierć rozdaje ciosy. (…) Potężną i bezlitosną pięścią.”

„Pięści zacisnęły się same. Jakbym dostał w twarz.”