„(…) konstruując filmy, staram się robić to tak, jak lubi Lipiec-widz.”

„Robię filmy, których nikt nie obejrzy. Robiłem filmy, których nawet ja nie widziałem.”

„(…) lubię pracować z dziećmi. Rozmawiam z nimi poważnym językiem o poważnych sprawach. A wiem od dzieci, że lubią moje realizacje. Można powiedzieć, że robię filmy na społeczne zamówienie dzieci. To bardzo wymagający widz. Dla dzieci robi się filmy tak jak dla dorosłych, tylko trzy razy lepiej. Ich nie da się oszukać.”

„Trzeba robić to, co się lubi, i wtedy robi się to dobrze.”

„Cisza była filmem, który próbował znaleźć trochę innego widza. To nie było już kino społeczne, chociaż niewątpliwie cały czas jest to próba analizy polskiej rzeczywistości – bo ja tylko takie filmy robię.”

„Moje filmy adresuję przede wszystkim do widza, który idąc do kina kieruje się świadomym wyborem, a więc do widza aktywnego. Staram się go zaprosić do wspólnej zabawy, do wejścia w materię filmową, co wymaga z jego strony pewnego współdziałania, wypełnienia własnymi domysłami, emocjami, refleksjami tych miejsc, które świadomie pozostawiam nie dopełnionymi. Jednym słowem – ludzie, którzy trafiają na moje filmy przypadkowo, spodziewając się czegoś innego, muszą się na nich śmiertelnie nudzić.”

„Filmy dobre, choćby nie wiem, jak były autorskie i zaangażowane, zawsze znajdą swojego widza (…).”

„Lubię to, co robię, a jeśli człowiek lubi to, co robi, to już jest połowa sukcesu.”

„Robię filmy dla zabicia czasu.”

„(…) w Polsce zauważa się dwie skrajności. Są filmy festiwalowe czyli trudne, ambitne i najczęściej mroczne. Z drugiej strony są filmy perfidnie nastawione na masowego, komercyjnego widza.”