„Czy wierzysz w słowa te?
Ja nie wierzę w nie
Czyż one prawdziwe są?
Nie wierzę im, kurwom, jak psom!”

„Teraz rozumiem, że w naszej pracy – wszystko jedno, czy grasz na scenie, czy piszemy – najważniejsze to nie słowa, nie blask, nie to, o czym marzyłam, tylko po prostu wytrzymałość w cierpieniu. Trzeba dźwigać swój krzyż i wierzyć. Ja wierzę o swoim powołaniu, nie boję się życia.”

„Gazety są mniej lub bardziej obiektywne w przekazywaniu wiadomości, jednak relacje telewizyjne są w wielu wypadkach tendencyjne. Wierzę w wolność słowa, ale my też musimy przedstawiać swój punkt widzenia.”

„Czekam jak anioł Słowa Bożego dnia, w którym prokuratura ogłosi jaki będzie wynik tego postępowania. Sprawa w końcu się zakończy. Albo nie. Wierzę, że będzie dobrze. A jeśli decyzja okaże się niekorzystna dla mnie, no to jestem ukrzyżowany.”

„Dwa słowa wystarczą, by zablokować dalsze działania i ponieść porażkę. Brzmią one tak: – To trudne. Inne dwa słowa wystarczą, by poczuć się niezręcznie i by coś, co jeszcze przed chwilą było przyjemnością, stało się frustracją. Brzmią one: – To głupie. Dwa słowa motywują i pozwalają odnaleźć wewnętrzną siłę: – Dasz radę. Trzy słowa ze strony rodzica pozwalają poczuć się silnym: – Wierzę w ciebie.”

„(…) czyż nie wiecie, że lepiej jest powstrzymać się od jednego szorstkiego słowa niż od wystawnego posiłku?”

„Miewam… straszną potrzebę… czyż wypowiem to słowo?… religii. Wychodzę wtedy nocą i maluję gwiazdy.”

„Przyznaję się, jestem milionerem w prawdziwym tego słowa znaczeniu.”

„Polityk nie musi wierzyć w swoje słowa, skoro wierzy we własne interesy.”

„Jak wiatr słowa są lekkie, lecz prawdziwych przyjaciół tak łatwo nie znajdziecie.”