„(…) jeśli musisz zadać ból, niech będzie to ból przemożny, dojmujący, tak żeby tamten wiedział, że zawsze możesz skrzywdzić go znacznie bardziej niż on ciebie.”

„Pragnąłem mieć siłę, aby wdeptać ich w ziemię i zadać im wielki ból…”

„Nic lepszego człowiek nie może zrobić człowiekowi, niż uwolnić go od bólu, i nic gorszego, niż mu ból zadać.”

„Nienawidziłam swojej bezradności. Nienawidziłam pragnienia, aby mój ból ukoił mężczyzna, który go zadał.”

„Na świecie jest ból i jest radość, możesz mieć więcej jednego, albo więcej drugiego. Ty o tym decydujesz.”

„Tamten ból jest czymś, do czego mogę się przytulić z moim prywatnym smutkiem, potrzebuję go, jest jak emocjonalna kotwica.”

„Nie chcemy udawać, jakobyśmy wiedzieli, na czym polega ból.”

„Czy w miłości ból zawsze musi poprzedzać spełnienie?”

„Pod poszewką poezji zawsze tkwi ból.”

„Ból? – Ból, cierpienie to sprawa karmy. Skoro cierpi cały naród, cierpię i ja. To oczywiste. Ja mogłam swoje cierpienie ofiarować Tybetowi i byłam z tego dumna. Zdecydowałam, że tak będzie, i trzymałam się tego zawsze, w każdej sytuacji.”