„Groźny jest pewien rodzaj „tradycjonalizmu”, skupiający uwagę człowieka na zewnętrznych formach pobożności i liturgii, który traktuje historycznie uwarunkowane formy wyrazu wiary jako jedyne dopuszczalne, niezależnie od czasu i sytuacji w jakiej Kościół się znajduje. Takie chrześcijaństwo jest skupione na sobie i nie widzi potrzeby zmian sposobu przekazywania wiary w społeczeństwie, które przestało być chrześcijańskie.”

—  Marcin Bytniewski

Publikacje teologiczne
Źródło: Ci, co zaufali Panu, odzyskują siły…, 2006

Pochodzi z Wikiquote. Ostatnia aktualizacja 21 maja 2020. Historia
Tematy
wiara , siła , czas , społeczeństwo , uwaga , sytuacja , kościół , rodzaj , niezależny , zewnętrzny , chrześcijaństwo , forma , uwarunkowanie , potrzeba , liturgia , traktowanie
Marcin Bytniewski Fotografia

Podobne cytaty

Sufjan Stevens Fotografia

„Mam w zwyczaju odróżniać chrześcijaństwo od świata chrześcijańskiego. Świat chrześcijański jest instytucją, która jest ustalona przez politykę kościoła. Chrześcijaństwo jest sercem i rdzeniem wiary i jest naprawdę o służbie i miłości i hojności i pewnego rodzaju dawaniem twojej woli dla innych ludzi. Chrześcijańska prawica jest naprawdę polityczną organizacją i myślę, że powinniśmy przestać łączyć ją z kościołem, bo ona redukuje całą filozoficzną i religijną świadomość, do zbioru zasad, i dla mnie to znaczy legalizacja i legalność tego, albo jakkolwiek to nazwiesz, to dla mnie te idee są całkowicie obce fundamentom chrześcijaństwa.”

Sufjan Stevens (1975)

Źródło: fuckyeahsufjanstevens http://fuckyeahsufjanstevens.tumblr.com/post/313303932/i-like-to-distinguish-between-christianity-and/

Stanisław Wielgus Fotografia

„Chrześcijańska wiara religijna nie upokarza człowieka. Nie jest ona bynajmniej czymś nierozumnym. Przeciwnie. Wiara chrześcijańska wspomaga rozum, w jego drodze do prawdy.”

Stanisław Wielgus (1939) polski arcybiskup katolicki

Źródło: Homilia w katedrze płockiej podczas wielkanocnej mszy rezurekcyjnej, 11 kwietnia 2004

Benedykt XVI Fotografia

„Radykalizacja metody historyczno-krytycznej ujawnia dziś wyraźnie, że zasada „tylko Pismo” nie może stać się podstawą Kościoła i wspólnoty wiary. Pismo jest tylko wtedy Pismem, gdy żyje w żywym podmiocie – Kościele. Tym bardziej zakrawa na absurd, że niemało osób ponownie zabiera się dziś za konstruowanie liturgii z „samego Pisma”, w rekonstrukcjach tych utożsamiając Pismo z popularnymi, egzegetycznymi opiniami, myląc opinię z wiarą. Liturgia, która jest „robiona”, opiera się na opinii i słowie człowieka; jest zbudowana na piasku i pozostaje pusta niezależnie od tego, jakim ludzkim kunsztem będzie się ją ozdabiać. Jedynie szacunek dla odgórności i zasadniczej niedowolności liturgii może zapewnić nam to, co jest naszą nadzieją: święto, w którym zbliża się do nas to, co wielkie, to, czego nie robimy sami, lecz co otrzymujemy jako dar.”

Benedykt XVI (1927) papież

Źródło: Duch liturgii, przeł. Eliza Pieciul, Christianitas, Poznań 2002, s. 150.

Dietrich von Hildebrand Fotografia

„Dostatecznym powodem do smutku jest już to, że ludzie tracą wiarę i opuszczają Kościół, jednak dzieje się znacznie gorzej, kiedy ci, którzy w rzeczywistości wiarę stracili, pozostają w Kościele i usiłują – niczym termity – drążyć wiarę chrześcijańską, oznajmiając, że interpretują chrześcijańskie objawienie tak, by odpowiadało ono nowoczesnemu człowiekowi.”

Dietrich von Hildebrand (1889–1977)

Koń trojański w mieście Boga
Źródło: s. 343

Benedykt XVI Fotografia

„Drugi Sobór Watykański nie został potraktowany jako część całej, żywej Tradycji Kościoła, ale jako koniec Tradycji, nowy start od zera. Prawda jest taka, że sobór ten w ogóle nie zdefiniował żadnego dogmatu i świadomie wybrał skromną rangę soboru zaledwie pastoralnego. A jednak wielu traktuje go tak, jakby uczynił on z siebie superdogmat odbierający ważność wszystkim pozostałym. Ideę tę wzmacnia to, co dzieje się teraz. To, co poprzednio uważano za najświętsze – forma, w której liturgia jest przekazywana kolejnym pokoleniom – nagle jawi się jako coś najbardziej zakazanego, jako jedyna rzecz, której można bezpiecznie zakazać. Nie toleruje się krytyki decyzji podjętych od czasu Soboru, a z drugiej strony, jeżeli ludzie kwestionują starożytne zasady lub nawet wielkie prawdy Wiary – np. cielesne dziewictwo Maryi, cielesne zmartwychwstanie Jezusa, nieśmiertelność duszy itd. – nikt się nie skarży, a jeśli już, to z tylko z największym umiarem. Ja sam, kiedy byłem profesorem, widziałem jak ten sam biskup, który z powodu pewnego nieokrzesanego sposobu wysławiania się zwolnił przed Soborem nauczyciela będącego naprawdę bez zarzutu, po Soborze nie był gotów zdymisjonować profesora, który otwarcie zaprzeczał pewnym fundamentalnym prawdom wiary. Wszystko to sprawia, że bardzo wielu ludzi zadaje sobie pytanie: czy dzisiejszy Kościół jest rzeczywiście tym samym Kościołem, co wczoraj? Czy może zmieniono go w coś innego, nic o tym nie mówiąc ludziom? Jedynym sposobem uwiarygodnienia Vaticanum II jest przedstawianie go takim, jakim jest, jako jedną z części nieprzerwanej, unikalnej Tradycji Kościoła i jego wiary.”

Benedykt XVI (1927) papież

Źródło: przemówienie na konferencji do biskupów Chile, Christianitas. pl, 13 lipca 1988 http://christianitas.pl/?sr=!czytaj&id=63&dz=6&x=6&pocz=0&gr=

Marcel Lefebvre Fotografia

„Nowy ryt Mszy wyraża nową wiarę, wiarę, która nie jest nasza, wiarę, która nie jest wiarą katolicką. Ta nowa Msza jest symbolem, jest wyrazem, jest obrazem nowej wiary, wiary modernistycznej.”

Marcel Lefebvre (1905–1991) francuski biskup katolicki, twórca schizmy

Źródło: s. 50

Dan Brown Fotografia

„Częstym błędem jest powoływanie się na chrześcijańskie korzenie Stanów Zjednoczonych. Otóż nasi ojcowie założyciele nie byli chrześcijanami, byli deistami. To jest wiara w Boga, który stworzył świat, ale nie zajmuje się nim na bieżąco, więc nie można u niego wymodlić powodzenia. To jest wiara bliska masonerii. Ona ma chrześcijańskie korzenie, ale to nie jest chrześcijaństwo.”

Dan Brown (1964) amerykański pisarz

Źródło: Dan Brown: Ameryką rządzą masoni, wyborcza.pl, 30 stycznia 2010 http://wyborcza.pl/1,76842,7504794,Dan_Brown__Ameryka_rzadza_masoni.html?as=2&startsz=x#ixzz1MDoa70LM

Tomasz à Kempis Fotografia

„Jaki kto jest wewnątrz, tak widzi świat zewnętrzny.”

Tomasz à Kempis książka O naśladowaniu Chrystusa

O naśladowaniu Chrystusa
Źródło: księga druga, rozdział 4.2

Zygmunt Zimowski Fotografia

„Chciałbym szczególnie podkreślić nadzieję, jaką Kościół w Polsce wiąże z pielęgnowaniem w realiach życia emigracyjnego pobożności, przejawiającej się w polskiej obyczajowości. Wokół roku liturgicznego mamy bowiem całe bogactwo takich przejawów, na które zwrócił już uwagę wspomniany Synod: Opłatek, Boże Groby, Święcone, Boże Ciało, nabożeństwa majowe, październikowe, pielgrzymki, Dzień Zaduszny. Ta obrzędowość i religijność bardzo łączy Polaków za granicą. Warto i trzeba to wszystko pielęgnować i roztropnie wprowadzać w nią młode pokolenie. W ten sposób wiara w Chrystusa będzie stawała się coraz bardziej osobistym wyborem każdego człowieka - bez względu na sprzyjające lub niesprzyjające warunki, w jakich przychodzi obecnie żyć naszym rodakom przebywającym z dala od Ojczyzny. Pragnę jeszcze podkreślić moment wiary i kultury. O tym bardzo często przypominał nam Jan Paweł II, że siła Polonii płynie z jednego źródła, które ma jakby dwa ramiona: z wiary w Boga oraz z ponad tysiącletniej kultury zbudowanej na wierze w Jezusa Chrystusa, jedynego Odkupiciela człowieka.”

Zygmunt Zimowski (1949–2016) polski biskup katolicki, teolog

Źródło: Leszek Wątróbski, Wywiad z Ks. Bp Zygmuntem Zimowskim http://www.emigracja.chrystusowcy.pl/index.php?option=com_content&view=article&id=98:wywiad-z-ks-bp-z-zimowskim&catid=53:wywiady&Itemid=80, emigracja.chrystusowcy.pl, 11 stycznia 2009

„Lekarz powinien traktować pacjenta jak człowieka dorosłego, który musi sam pewne decyzje podjąć i wziąć za nie odpowiedzialność. Główny zarzut, jaki mam do lekarzy „deklarujących wiarę”, jest taki właśnie, że nie traktują pacjentów jak dojrzałych partnerów, chcą im narzucać swoją wolę, dyktować, jak mają postępować.”

Romuald Dębski (1956–2018) polski lekarz

Źródło: rozmowa Aleksandry Szyłło, Dębski: Jestem z pacjentką na dobre i na złe, „Duży Format” http://wyborcza.pl/duzyformat/1,139142,16171511,Debski__Jestem_z_pacjentka_na_dobre_i_na_zle.html, wyborcza.pl, 18 czerwca 2014.

Pokrewne tematy