„Jak pies, którego wabi i odpycha smród płonącego własnego gatunku.”

„Każdy pies śmiały jest na własnym śmietniku.”

„Psa zdefiniuję jednym słowem:
Pies jest stworzeniem uczuciowem.
Wiem też (z doświadczeń własnych, owszem):
Pies mokry jest najuczuciowszem.”

„Nigdzie w świecie Przyrody silniejszy, nadrzędny gatunek nie cofa własnego rozwoju i ekspansji w akcie poszanowania dla słabszego i podrzędnego gatunku. Między gatunkami nie ma litości, lecz toczy się walka na śmierć i życie.”

„(…) każdy pies pragnie mieć własnego pana, którego mógłby kochać całym sercem i strzec przed niebezpieczeństwem.”

„Każde stworzenie, obojętne czy jest to ssak, ryba czy owad, ma zakodowany naturalny instynkt skłaniający go do utrwalania własnego gatunku, wyłącznie własnego gatunku. Jest to coś, co my, Biała Rasa, także posiadamy, lecz jest to zagrożone i zacierane przez sztuczne, obce wpływy.”

„Natura gardzi kundleniem i mieszaniem gatunków i ras. Obdarzyła ona wszystkie gatunki i podgatunki instynktownym popędem do krzyżowania się jedynie z przedstawicielami swego własnego rodzaju.”

„Byle smród co walczy z wentylatorem uważa się za Don Kichota.”

„Jeśli najlepszym przyjacielem człowieka jest jego pies, to ten pies ma problem.”

„Smród, jaki nazajutrz podniosły gazety, mógłby udusić skunksa.”