„(…) żyjemy w tak zaskakujących, nieprzewidywalnych, absurdalnych i wariackich czasach, że, może to zabrzmi ironicznie, chcąc nie chcąc, żeby nie zwariować, trzeba nieco zdziwaczeć i uciec czasem w irracjonalne, szalone zachowania.”

„Chcąc wielkie dokonać rzeczy, trzeba tak żyć, jakbyśmy nigdy nie mieli umierać.”

„Żeby nie zwariować trzeba uciec w samotność.”

„Gdy krytykujesz talenty, czas tracisz, chcąc w nich dojrzeć same uchybienia. Staraj się pojąć szczyty ich tworzenia.”

„Żyjemy w zwariowanych czasach. Lot w kosmos odbywa się coraz szybciej, jazda do biura coraz wolniej.”

„Odtąd pospiesznie cieszyli się każdą chwilą, chcąc w pełni korzystać z tego cholernego życia, które ukazuje swoją wartość właśnie wtedy, kiedy trzeba się z nim pożegnać.”

„Dziennikarz: A może po prostu jesteś szalony?
Malakalipsa: Pewnie, że tak! Ale nie odrzucajcie tych nauk tylko dlatego, że jestem szalony. Zwariowałem, bo zrozumiałem, że są one prawdziwe.”

„Zwariowałaś? Zachowaj trochę szaleństw na menopauzę!”

„(…) żyjemy w czasach, kiedy pieniądze bardzo przewartościowały nasze zachowania, myślenie, związki międzyludzkie, przyjaźnie. To, co kiedyś było „baraszkowaniem” po życiu i sztuce, dziś staje się wymierne i bardzo zdominowane przez pieniądz. Ta pogoń jest czasem groteskowa.”

„Żyjemy w wielkich czasach, lecz czasu coraz mniej.”