„Bądź jak wiatr, który rzuca się w przestrzeń z jaskini skalnej. Wznoś się wyżej, coraz wyżej…”

„To okropne rzucać słowa na wiatr.”

„Kiedy zobaczyłem pierwszy raz pustynię, zrozumiałem, że przestrzeń – ogromna, nieogarniona przestrzeń – też jest żywiołem, tak jak woda, ogień i wiatr.”

„Jak wędrowne ptaki
swój rzucamy brzeg
rodzinny brzeg
Wśród opuszczonych miast
poranna wstaje mgła
i tylko żegna nas
zachodni wiatr”

„Coraz częściej patrzę na życie jak na grę komputerową, jak na zdobywanie kolejnego levelu. Zdobywanie kolejnej „broni”, kolejnego świata, który się przede mną otwiera, kolejnych możliwości. Trudności też się piętrzą, ale przestrzeń wokół mnie staje się większa i przestaje mnie przygniatać. Dochodzenie do kolejnego poziomu sprawia mi przyjemność, nawet jeśli było okupione bólem, cierpieniem czy stresem. Im jestem wyżej, tym jestem silniejsza. Każde starcie kosztuje, ale też mnie wzmacnia. Przybywa mi serduszek.”

„gdy wyschnie źródło gwiazd
będziemy świecić nocom
gdy skamienieje wiatr
będziemy wzruszać powietrze”

„Jak widać biednym nie wieje wiatr w oczy, bo gdyby wiał, to byłoby dobrze.”

„A na cóż byłby jej potrzebny kabriolet, gdyby wiatr nie miał rozwiewać jej pięknych włosów?”

„Bądź niczym trawa, gdy wieje wiatr.
Słabość jest siłą, co chroni twój świat.”

„Musisz żyć w swojej własnej przestrzeni. Nie możesz narzucać swego życia innym, wtedy bowiem nie byłaby to już wyłącznie twoja przestrzeń.”