„Nie mąćmy wody:
może gdzieś w dole gołąb ją pije
lub w odległym zakątku sikorka myje skrzydła
lub gdzieś w wiosce dzban się napełnia.”

„Jak szaleni tańczymy oboje
I nie mogę złapać tchu i łapię paranoję
I unoszę się nad tłum co staje na dole
I znowu chyba gdzieś łączą się nasze dłonie”

„Napełniajcie nawzajem swe kielichy, lecz nie pijcie z jednego kielicha.”

„Nie pragnie, kto wody pić nie chce.”

„Jak to zwykle bywa, gdzieś coś trzeba włożyć, żeby gdzieś coś wyszło.”

„Trafiony gołąb
rozpaloną kulą
z skrzydła na skrzydło
śmierć swoją przerzuca
(…) Pióra leciutkie
lżejsze od promienia
lecz się pod nimi
grzbiet ziemi ugina”

„Ci, którzy odeszli, gdzieś istnieją. Wierzę w tę energię, która gdzieś się kumuluje.”

„Skoro tylko zabieram się do pisania, kałamarz napełnia się wierszami,
pióro marzeniami, a biały papier myślami.”

„I znowu gdzieś uciekałam z odczynem tętniaka schizofrenii, gdzieś biegłam i gdzieś się chowałam, gdzieś żyłam i gdzieś mdlałam. Ludzie zapomnieli, że mieli być ze mną do końca świata, bo okazało się, że to jeszcze nie czas. Za karę ogłoszono pogrom garbusów i nastała noc kryształowa z roztłuczonych szkiełek kolorowych lampek mego jestestwa.”

„Może lepiej nie być wybranym. Może lepiej pić, weselić się, robić świństwa wszystkim, ile wlezie i zginąć gdzieś, w jakiejś bitwie, od strzały, co zabija tak szybko, że się nie wie o własnej śmierci?”