„(…) dużo mego drogiego czasu zmarnowałem, służąc u Sułtana, który się bawił moim malowaniem.”

„Czas zmarnowany nie istnieje we wspomnieniach.”

„Czy pieniądze nie są czasem za drogie?”

„Komputery są doskonałe do trwonienia czasu, który bez nich o wiele trudniej byłoby zmarnować.”

„Mam poczucie, że to, co maluję dotyczy samotności i smutku. Nie traktuję jednak tego problemu histerycznie. Lubię ironię, więc znaleźć można czasem w moich pracach trochę śmiechu, trochę pokraczności, trochę naiwności. Może dlatego często maluję dzieci, bo choć kochane, wydają mi się najbardziej zagubione. Podobnie jest z psami. Czasem maluję psy. Mam poczucie pewnej nieprzekraczalnej bariery, która powoduje, że są dla nas niepoznawalne, mimo że je lubimy, towarzyszą nam i wydają się tak bliskie.”

„To ciekawe, że on jeszcze cały czas bawi się w skakanie.”

„Cały czas zdaję sobie sprawę, że jestem umieszczony w pewnym porządku stworzenia, więc gdy zaczynam malować, to nie mogę powiedzieć: nieważne co maluję, wszystko mi wolno…”

„Czas jest darem bogów, danym człowiekowi, aby z niego korzystał – korzystał służąc postępowi ludzkości.”

„Wróg ma dla nas kajdan dużo,
Ma też dużo turem,
My weseli, bo kajdany
Dzwonią nam mazurem”

„Jeździmy czasem w takie rejony Polski, gdzie nie ma pieniędzy. Ludzie są ubodzy, ale są tak życzliwi, tak dobrzy, że aż czujemy tę bijącą od nich dobrą energię. I o to chodzi – o podejście do życia. Czasem gramy w drogich, bogatych miastach. Żyjący w nich ludzie mają dużo szmalu i… co się okazuje? Że mało co ich obchodzimy, bo jesteśmy tylko „jakimiś tam artystami”, „jakimiś tam gwiazdami.””