„Postać Konrada [w Studium o słuchu] od razu niesamowicie mnie wzruszyła. Co dziwne – w konfrontacji z tą dosyć mroczną postacią były to uczucia wyłącznie ciepłe. Dokonana przez niego zbrodnia była oczywista i dostrzegałem jej straszliwość. Mimo to, uznałem, że ten człowiek – posiadając taki a nie inny umysł – nie miał wyjścia – po prostu musiało do tego dojść, chociaż brzmi to okropnie.”

— Andrzej Hudziak

Źródło: „Gazeta Krakowska”, 7 stycznia 1993

Pochodzi z Wikiquote. Ostatnia aktualizacja 21 maja 2020. Historia

Tematy

uczucie , uznanie , umysł , postać , człowiek , inny , prosty , dziwne , studium , wyjść , dojście , zbrodnia , wzruszenie , słuch , konfrontacja , brzmienie

Andrzej Hudziak 1

aktor polski 1955–2014

Podobne cytaty

„Brzmi to okropnie, ale to prawda i nie mogę się pozbyć przytłaczającego uczucia frustracji, jaką wtedy odczuwałem.”

Avicii (1989–2018) szwedzki DJ i producent muzyczny

komentując hulaszczy tryb życia prowadzony dzięki didżejskim sukcesom.
Źródło: Elvis Strzelecki, DJ Avicii: muzyka, zabawa i śmierć https://igimag.pl/2018/04/dj-avicii-muzyka-zabawa-i-smierc/, igimag.pl, 24 kwietnia 2018.

„Hanka przez pierwsze dwa lata była czarnym charakterem.(…) Gdyby ktoś powiedział mi wtedy, że będę przez pięć lat grała jedną postać w serialu, to odpowiedziałabym, że się do tego nie nadaję. Nie miałam pojęcia, że tak długo będę musiała się z tą postacią mierzyć i zaprzyjaźniać. Bez sympatii taki związek byłby nie do wytrzymania…”

Małgorzata Kożuchowska (1971) aktorka polska

o roli w M jak miłość.
Źródło: „Gazeta Wyborcza” 2005, nr 72

„(…) staram się dostrzegać w życiu przede wszystkim pozytywy. To chyba sprawa charakteru. Już taki mam. Jestem dosyć pogodnym człowiekiem, choć oczywiście w granicach rozsądku. Jak każdy przeżywam chwile załamania i stresy, ale nie lubię absorbować nimi innych.”

Krzysztof Kowalewski (1937) aktor polski

Źródło: „Rzeczpospolita”, 4 stycznia 2002 http://www.teatry.art.pl/!rozmowy/pogodaw.htm

„Rola nie powstaje przecież z teorii, tylko z doświadczenia. Z wyobraźni, przeżyć, przemyśleń, z bycia takim, a nie innym człowiekiem. Gdy podczas prób w teatrze analizujemy jakąś postać, szukamy przykładów z życia, bo to pomaga sobie ją wyobrazić. Takich przykładów ze studiów znam setki. Psychologia rozwinęła moją wrażliwość na innych ludzi, ciekawość i otwartość na spotkania z nimi.”

Maciej Stuhr (1975) aktor polski

Źródło: „Zwierciadło” 2005, nr 1

„Doszłam do takiego punktu, w którym nie mogę iść do sklepu albo gdziekolwiek… dwa ostatnie razy mówiłam sobie, spokojnie, wszystko będzie dobrze, poszłam w normalnym stroju, bez przebrania… no i nie zrobiłam żadnych zakupów. Ale nie narzekam. Tak już jest, mimo, że to jest dosyć dziwne, muszę do tego przywyknąć. Następnym razem podwinę włosy i założę kapelusz albo coś.”

Avril Lavigne (1984) muzyk rockowy, wokalistka

„Prawdą jest śmierć, tak po prostu. Do czegóż tu się śpieszyć w takim razie? Groźnie to brzmi bo dosyć dramatycznie, ale tak to postrzegam. Moje życie to czekanie, czekanie na śmierć. Tak po prostu. Dlatego nie śpieszę się. Wiem, że to się i tak wydarzy. Obcowanie z tą myślą na co dzień pozwala mi zachować – co może jest zabawne w tym zestawieniu – pogodę ducha i dystans do spraw.”

Lech Janerka (1953) polski muzyk rockowy, basista

z wywiadu dla Radiowej Trójki – Warszawa, 7 marca 1997.
Źródło: Piotr Kaczkowski, Przy mikrofonie, Prószyński i S-ka, Warszawa 1999, ISBN 83-7052-806-6, s. 339.

„Nic dziwnego, że ludzie dowcipkują sobie tak często ze śmierci i zakładów pogrzebowych. Jak inaczej można poradzić sobie z tą mroczną zagadką, przed którą każdy stanie?”

Graham Masterton (1946) brytyjski pisarz

Dziedzictwo (1981)

„Są różne szkoły aktorstwa. Ja wybieram tę, gdzie za każdym razem tworzy się ową, inną postać. Oczywiście na bazie mojej osoby.”

Anna Kerth (1980) polska aktorka

Źródło: „Tele Tydzień”, nr 20, 14 maja 2007

„Jestem aktorem, z tego żyję. Dla mnie to naturalne, że jednego dnia jestem aniołem, innego dnia mroczną postacią z tragedii Szekspira.”

Krzysztof Globisz (1957) aktor polski

„Rzeczpospolita”, 25 listopada 2004

„Wyobrażam sobie, jak żyje taki człowiek, który ma wszystko i czuje się absolutnie szczęśliwy, nie rozumiejąc, że wszyscy się z niego śmieją. To straszne, kiedy w oczach innych jesteś idiotą, a sam masz wrażenie komfortu. W końcu przychodzi taki moment, że dostrzegasz, jaki jesteś śmieszny.”

Nikołaj Kolada (1957)

Źródło: Igor Rakowski-Kłos, Nikołaj Kolada: Nie chcę być wstrętnym staruszkiem http://wyborcza.pl/1,75475,13645379,Nikolaj_Kolada__Nie_chce_byc_wstretnym_staruszkiem.html, Wyborcza.pl, 28 marca 2013

Tematy

Andrzej Hudziak 1

Podobne cytaty

Pokrewne tematy