„Co jest z tą ciszą, która sprawia, że ludzie są niespokojni?”

„O wielka księżniczka krwi w pałacu, o piękna i wspaniała w koronie z piór (…) ludzie ciszą się słysząc jej głos; pani miłości, wielka w kochaniu, która sprawia radość panu obydwu krain.”

„O ludzie, ludzie niespokojni, znowu się wam bić zachciewa – zaskomlił, pociągając płaczliwie nosem.”

„(…) szkoda czasu na życie w awanturze czy w ciszy. To niczego nie buduje, tylko przeszkadza, sprawia, że człowiek chodzi zły. Dlatego – jeśli ludzie chcą być ze sobą – trzeba okres awantury, która się oczywiście co jakiś czas zdarza, maksymalnie skracać.”

„Ludzie sprawiają, że się śmieję. Ja sam sprawiam, że płaczę.”

„Wyobraźcie sobie tę ciszę, jaka by nastąpiła, gdyby ludzie mówili tylko to, co wiedzą!”

„Ja nie naśladuję innych ludzi, kochanie, sprawiam, że ludzie naśladują mnie.”

„Ludzie czują się naprawdę braćmi tylko wtedy, gdy słyszą się nawzajem w ciszy rzeczy poprzez samotność.”

„Najinteligentniejsi ludzie najwięcej miewają głupich pomysłów; ich umysł jest niespokojny, w ciągłym ruchu, więc wciąż się potyka. Głupcy mało mają głupich pomysłów.”

„Ludzie pozornie najlepiej nam znani sprawiają nam najprzykrzejsze niespodzianki.”