„Jakaż cudna to muzyka
w noc majową się rozlega?
To wieczorna pieśń słowika
w bzu pachnących, gęstych krzewach.”

„Wspomnij o mnie, gdy noc znika,
Gdy we złociste przestworza,
Ponad ujściem Uskałyka
Nurza się wieczorna zorza…”

„Gdyby gwiazdką być,
I w obłokach tkwić:
Jasnem okiem w noc majową,
Nad kochanki mojej głową,
Do poranka lśnić!”

„Marcin chciałby zadedykować piękną pieśń o miłości swojej nowej żonie, która tutaj świeżutka, jeszcze pachnąca siedzi. To jego pierwsza nowa żona. Miejmy nadzieje, że ostatnia.”

„Wieczorem na Domu Długosza
zakrwawi się mocniej czerwień,
zgaśnie westchnienie
z więziennych koszar,
pieśń o Halinie
noc przerwie.”

„Dzień cały kruszę młotem i oskardem
Skałę oporną,
By zdobyć jedną noc na łóżku twardem
I karm wieczorną.
A ogłuszony duch śpi w wnętrzu mem
Kamiennym snem.”

„Najpiękniejsze, co znałem na ziemi, był to mój głód. Zawsze był wierny temu, co nań zawsze czekało. Czy słowik upija się winem? Orzeł – mlekiem? Orzeł upija się lotem. Słowik upija się letnimi nocami. Równina drga od upału. Niechaj każde wzruszenie potrafi stać ci się upojeniem. Jeżeli to, co jesz, nie upaja cię, to znaczy, że nie byłeś dość głodny.”

„pod perłowym stepem nieba
kiedy noc majowa
ogrom cerkwi płynął w drzewach
gwiazdy stały w rowach
parowozy gdzieś za stacją
oddychały długo
powiew niósł to i akacją
pachniało nad rzeczką
nad ługą”

„noc boli jak wyrywanie niezapełnionych kartek.
wychodzisz z pokoju na palcach, wilczur z szafy na chwilę
przestał wyć. gwiazdy wodzą cię po ulicach i bramach
jego tropem. znów jest tamten lipiec, topnienie lodów
i joanna pachnąca pistacjami.”

„Jako od burzy krzew połamany,
Tak się duszyczka moja stargała.”