„Mam nadzieję, że was zgwałcą, kanalie!”

— Aileen Wuornos

do ławników, którzy 27 stycznia 1992 ogłosili Wuornos winną morderstwa pierwszego stopnia.
Źródło: Shelley Klein, Największe zbrodniarki w historii, op. cit., s. 163.

Pochodzi z Wikiquote. Ostatnia aktualizacja 21 maja 2020. Historia

Tematy

historia

Aileen Wuornos 5

amerykańska seryjna morderczyni 1956–2002

Podobne cytaty

„Mam nadzieję, że ojczyzna odda mi sprawiedliwość.”

John Moore (1761–1809)

śmiertelnie ranny w bitwie pod La Coruną w 1809
Źródło: Nigel Cawthorne, Dowódcy i generałowie. Prawdziwe historie, Grupa Wydawnicza Foksal, Warszawa, 2014, s. 108

„Jest szalony? Mam więc nadzieję, że pogryzie kilku innych moich generałów.”

Jerzy II Hanowerski (1683–1760) król Wielkiej Brytanii

o generale Jamesie Wolfe.
Źródło: Nigel Cawthorne, Dowódcy i generałowie. Prawdziwe historie, Grupa Wydawnicza Foksal, Warszawa 2014, s. 102.

„Mam nadzieję, że oczko i nóżka mają się lepiej. (…) Wciąż chodzę jak odurzony. Postaram się przyjechać jak najszybciej. Niki.”

Mikołaj II Romanow (1868–1918) car Rosji

czuły liścik do Matyldy Krzesińskiej.
Źródło: Violetta Wiernicka, Baletnica Imperium, „Newsweek Historia”, 9/2014, s. 77.

„Mam nadzieję, że Grabski się w grobie nie przewraca. To ironia historii, że tak fatalny dla Polski rok, rok wejścia do Unii Europejskiej, ma być rokiem Grabskiego.”

Henryk Ostrowski (1960) polski polityk

Źródło: W Sejmie spór o Grabskiego, wyborcza.pl, 28 sierpnia 2003 http://wyborcza.pl/1,75248,1640933.html

„Gdybym nie zabiła tamtych facetów zostałabym zgwałcona ze dwadzieścia razy. Albo zabita. Nigdy nie wiadomo. Ale ja dopadłam ich pierwsza.”

Aileen Wuornos (1956–2002) amerykańska seryjna morderczyni

Źródło: Carol Anne Davis, Women Who Kill, wyd. Alilison & Busby, 2002, cyt. za: Shelley Klein, Największe zbrodniarki w historii, op. cit., s. 161.

„Zgwałcona (rzekomo przeze mnie) gdzieś na parkingu kobieta, której obiecano by 500 tysięcy albo milion euro za wymyślenie takiej historii…”

Dominique Strauss-Kahn (1949) polityk francuski

opisując krążący „podobno na mieście” scenariusz pognębienia jego osoby przez przeciwników politycznych.
Źródło: wywiad Jeana Quatremera, „Libération”, 28 kwietnia 2011, cyt. za: Zdrada siedzi w genach, „Forum”, 23 maja 2011.

„Drogi Johnie, mam nadzieję, że zdołasz mi przebaczyć. Przygotowuję się do wyjazdu. Tak będzie lepiej dla wszystkich. Kiedyś znów będziemy razem. Proszę, daj mi godzinę na opuszczenie miasta. Zniszcz tę kartkę.”

Audrey Marie Hilley (1933–1987)

ostatnie słowa skierowane do ostatniego ze swoich mężów – Johna Homana.
Źródło: Shelley Klein, Największe zbrodniarki w historii, wyd. Muza SA, Warszawa 2006, ISBN 83-7319-854-7, tłum. Barbara Gutowska-Nowak, s. 36.

„Nie od was zależy, czy istniejemy czy nie. Jeśli nas nie lubicie, nie przyjmujcie naszych zaproszeń i nie zapraszajcie nas, byśmy przychodzili do was w odwiedziny. Czy wam się to podoba, czy nie, historia jest po naszej stronie. My was pogrzebiemy.”

Nikita Chruszczow (1894–1971) przywódca ZSRR

Не от вас зависит, существуем мы или нет. Если мы вам не нравимся не принимайте наших приглашений и не приглашайте нас на приемы к себе в посольства. Нравится вам или нет, но история на нашей стороне. Мы вас похороним. (ros.)
do zachodnich dyplomatów w ambasadzie polskiej w Moskwie, 18 listopada 1956.
Źródło: Siergiej Chruszczow, Никита Хрущев. Рождение сверхдержавы

„Choć nie jesteśmy biali, osiągnęliśmy wiele. Jesteśmy pionierami cywilizacji na tej ziemi; to my zbudowaliśmy wasz kraj; pracowaliśmy na waszych polach i zbieraliśmy wasze plony przez dwieście pięćdziesiąt lat! Czy żądamy od was czegoś w zamian? Czy domagamy się odszkodowania za pot, który nasi ojcowie wylewali za was, za wywołane przez was łzy, za złamane przez was serca, za skrócone przez was żywoty, za rozlaną przez was krew? Czy pragniemy odwetu? Ależ skąd. Chętnie zostawimy umarłym grzebanie swoich umarłych, teraz jednak domagamy się od was naszych PRAW.”

Henry McNeal Turner (1834–1915)

fragment przemówienia do Izby Reprezentantów Georgii wygłoszonego w 1868, gdy władze ustawodawcze głosowały nad wnioskiem o wydalenie wszystkich 27 czarnych reprezentantów, w tym Henry’ego Turnera.
Źródło: Howard Zinn, Ludowa historia Stanów Zjednoczonych. Od roku 1492 do dziś, tłum. Andrzej Wojtasik, Wyd. Krytyki Politycznej, Warszawa 2016, s. 266.

„Kochana Mamo! Nic o tym nie wiedziałaś, ale od dawna jestem zaangażowany we wszystkie ataki na ten ponury reżim, który rządzi naszą ojczyzną. Z uwagi na to, że zawiodły wszelkie próby zrobienia z Nikaragui na powrót (a może po raz pierwszy) wolnego państwa, bez piętna hańby, pomimo, że moi towarzysze się nie zgadzają, postanowiłem spróbować być osobą, która zapoczątkuje koniec tej tyranii. Mam nadzieję, że przyjmiesz to ze spokojem i zrozumiesz, że to, co zrobiłem, było obowiązkiem, który Nikaraguańczyk kochający ojczyznę powinien był zrobić dawno temu. To nie jest poświęcenie, lecz obowiązek i mam nadzieję, że mi się udało go wypełnić.”

Rigoberto López Pérez (1929–1956)

z listu napisanego przez Lópeza we wrześniu 1956.
Źródło: Eduardo Crawley, Dictators Never Die: A Portrait of Nicaragua and the Somozas, cyt. za: Shelley Klein, Najgroźniejsi dyktatorzy w historii, tłum. Jolanta Sawicka, wyd. Muza, Warszawa 2008, ISBN 9788374953238, s. 89 i 101.

Pokrewne tematy

Historia