„(…) fanem teatru to ja nie jestem. Nie wytrzymuję w nim ani jako widz, ani jako aktor. (…) W teatrze pracuje się tygodniami nad rolą – czego nie cierpię. Nie lubię ani oglądać efektów tego procesu, ani mu się poddawać. Już kiedy zdawałem do szkoły teatralnej, wiedziałem, że nie chcę być tylko aktorem. Najważniejszy był dla mnie wtedy odpowiedni artystyczny klimat i myślałem, że znajdę go pewnie w Krakowie, albo może we Wrocławiu. Raczej nie w Warszawie, a na pewno nie w Łodzi.”

— Paweł Królikowski

Źródło: „Rzeczpospolita”, 17 listopada 2007 http://www.teatry.art.pl/!rozmowy/msop.htm

Pochodzi z Wikiquote. Ostatnia aktualizacja 21 maja 2020. Historia

Tematy

myśl , cierpienie , myślenie , rola , aktor , klimat , proces , efekt , pracujący , oglądać , fan , znalezienie , widz , teatr , warszawa

Paweł Królikowski 10

aktor polski 1961

Podobne cytaty

„Urodziłam się we Wrocławiu. Później rodzice przeprowadzili się na sześć lat do Łodzi. Potem w Poznaniu rok i kilkanaście lat w Krakowie. Mieszkałam też przez rok na Alasce, a teraz w Warszawie. Ale i tak jestem uważana za aktorkę krakowską, chociaż zagrałam tam jedną rolę – Isię w Weselu w Teatrze Słowackiego. Miałam wtedy 11 lat.”

Maria Peszek (1973) aktorka i piosenkarka polska

Źródło: „Gazeta Wyborcza”, 31 stycznia 2006 http://www.teatry.art.pl/!rozmowy/klamczucha.htm

„Jako artysta muszę myśleć o tym, co dolega nam współczesnym; jako dyrektor chcę, by teatr był codziennie otwarty, pełen światła i widzów. Jestem więc między młotem a kowadłem. Między myśleniem odrzucającym wszelką komercję a uznaniem faktu, że kto płaci za bilet, jest najważniejszy. Widz jest potrzebny tak samo kasie teatru, jak i aktorowi. Aktorzy dobrze się czują i przedstawienie rozwija się, jeżeli widzowie chcą je oglądać z własnej i nieprzymuszonej woli, gaśnie, jeżeli widzów nie ma. Scena aktora uwzniośla. Daje mu poczucie siły i sensu – że to, co robi, jest dobre.”

Mikołaj Grabowski (1946) polski reżyser i aktor, pedagog

Źródło: Co dolega nam współczesnym, 13 kwietnia 2000 http://www.teatry.art.pl/!rozmowy/mgrabowski.htm

„Idzie się do szkoły teatralnej z przekonaniem, że będzie się potem aktorem teatralnym, a nie filmowym. Będąc jednocześnie w Krakowie myśli się o tym, tym bardziej.”

Katarzyna Maciąg (1982) polska aktorka

Źródło: Wywiad, 5 lutego 2010 http://www.stopklatka.pl/wywiady/wywiad.asp?wi=62895

„Chciałem być aktorem, który ma coś do powiedzenia, aktorem, który będzie obsadzany w ważnych rolach dramatycznych, a tymczasem byłem tylko amantem (choć dziś powiedziałbym, że „aż”, bo jest to kwestią aktora, jak zagra daną rolę). I myślałem, że mogę mieć większy wpływ na rzeczywistość, na to, jakie myśli płyną ode mnie z desek teatru, jeśli zajmę się reżyserią. Niestety, będąc etatowym aktorem Teatru Polskiego we Wrocławiu, nie sposób było tego pogodzić z egzaminami do szkół teatralnych. Do tego zawodu wszedłem tylnymi drzwiami. Najpierw ucząc w Szkole Teatralnej, zacząłem bardziej niż trzeba reżyserować egzaminy z piosenki aktorskiej. Kilka osób zobaczyło taki egzamin, a w szczególności dyrektor teatru Romek Kołakowski, i powierzono mi recital (…).”

Wojciech Kościelniak (1965)

Źródło: Piotr Wyszomirski, Nie jestem mordercą musicalu. Rozmowa z Wojciechem Kościelniakiem, 29 kwietnia 2011 http://www.top.wielkiemiasto.pl/index.php?id=2&t=1&page=24233

„Uważam, że teatr poza magią i spotkaniem z żywym widzem, najlepiej przygotowuje do roli aktora. To w teatrze pracuje się nad rolą i wiele czasu poświęca się na budowanie danej postaci – to właśnie te umiejętności wykorzystuję podczas pracy nad filmem czy serialem. Teatr mnie inspiruje.”

Rafał Rutkowski (1973)

Źródło: Joanna Garbarczyk, Schematyczność czy improwizacja?, „Dziennik Teatralny, Katowice”, 9 maja 2011 http://www.teatry.art.pl/n/czytaj/28800

„Praca w teatrze tak mnie pochłonęła, że w którymś momencie nie bardzo wiedziałem, po co jest chemia, fizyka czy matematyka. Zawaliłem maturę, więc nie mogłem zdawać do szkoły teatralnej, i wtedy właśnie Jacek Głomb wyciągnął pomocną dłoń i przyjął do teatru na etat.”

Tomasz Kot (1966) duchowny polski, jezuita

Źródło: „Rzeczpospolita”, 11 maja 2006 http://www.teatry.art.pl/!rozmowy/czs.htm

„Z aktorami, którzy mają siebie za wielkich, pracuje się bardzo ciężko. Kocham aktorów-artystów, którzy przede wszystkim lubią teatr. Lubię przyjść do mojego teatru i umyć w nim podłogę czy scenę. I to jest normalne, nie spycham tego na inne osoby.(…) W tej chwili pracuje u mnie w teatrze trzydziestu pięciu aktorów, trzydziestu technicznych i żadnej gwiazdy. Wszyscy pracujemy na dobre imię sceny. I nie ma sytuacji, że mnie boli brzuch, głowa, dupa czy coś innego. Przychodzisz do pracy, to jesteś w pracy. Takich aktorów kocham, z którymi lekko się pracuje. Przecież teatr to radość. Jeśli zmienia się w katorgę, mękę, to nie ma to sensu. Nie ma nic gorszego niż próba, która jest katorgą. Lubię też pracować z aktorami, którzy wnoszą swoje pomysły.”

Nikołaj Kolada (1957)

Źródło: Łukasz Kaczyński, Nikołaj Kolada: nie będę uczył grać Szekspira w barchanowych majteczkach http://www.dzienniklodzki.pl/artykul/784853,nikolaj-kolada-nie-bede-uczyl-grac-szekspira-w-barchanowych,id,t.html, Dziennik Łódzki.pl, 17 marca 2013

„Coraz bardziej zaznacza się podział na aktorów teatralnych i filmowych. Aktorzy teatralni są znakomitymi rzemieślnikami, są oddani swojemu teatrowi.”

Igor Michalski (1957) polski aktor

Źródło: „Głos Wielkopolski”, 8 maja 2007 http://www.teatry.art.pl/!rozmowy/mmme.htm

„Teatr jest wyznacznikiem formy i wszystko zależy od widza, i dlatego aktorzy trzymają się teatru. Poza teatrem nie mają tej frajdy współtworzenia z widzem w czasie teraźniejszym.”

Jan Englert (1943) aktor polski

Źródło: Mirosław Kwiatkowski, Co wieczór z innym widzem, „Kurier Szczeciński” nr 131, 8–10 lipca 2011 http://www.e-teatr.pl/pl/artykuly/120784.html

„Teatr odkryłem dopiero na trzecim roku szkoły. A zostałem aktorem, by grać w filmach. Uwielbiam patrzeć, jak świetnie są wykorzystywani dobrzy aktorzy. Też chciałbym. Na razie jednak tak dużo gram w teatrze, że nie mam czasu jeździć na castingi.”

Michał Kościuk (1981)

Źródło: Marta Paluch, Mówią, że mam twarz mordercy, „Polska Gazeta Krakowska” nr 274, dodatek, 25 listopada 2011 http://www.e-teatr.pl/pl/artykuly/128000.html

Tematy

Paweł Królikowski 10

Podobne cytaty

Pokrewne tematy