„Człowiek lubiący się kształcić nigdy nie jest bezczynny.”

„Raúl Lozano jest człowiekiem otwartym, lubiącym życie. Nigdy nam nie zabraniał wypicia piwa czy lampki wina. Podkreślał, że trzeba tylko wiedzieć kiedy na co można sobie pozwolić. Otwarty jest na różne propozycje. Nie chodzi z głową zadartą do góry. Można do niego przyjść z każdym problemem. Potrafi jednak być twardy oraz konsekwentny i pozostać przy swoim zdaniu.”

„Żaden świerszcz nie wpadł na to, że może mu być potrzebna znajomość kwakania, a żabie wiedza o gramatyce jej rechotu. Tam, w przyrodzie, wszystko szło jak z płatka, gładko. Tylko w rodzaju ludzkim nic nie jest proste ani łatwe. Człowiek musi się uczyć swojego języka, a także języków obcych, poznawać swój kraj i zagranicę. Musi wciąż się kształcić, od kołyski aż po grób, i ile by się nie nauczył, nigdy tego nie będzie dość.”

„Tata był niesłychanie dowcipnym i lubiącym robić żarty człowiekiem. To właśnie on jest autorem najzabawniejszej anegdoty teatralnej. Po rozmowie z dyrektorem Erwinem Axerem powiedział do kolegów: „Słuchajcie Axer odchodzi!” – „Jak to?” – zdziwili się. „A no zwyczajnie! Powiedział do mnie: «Panie Friedmann, będziemy musieli się rozstać!».”

„Człowiek poważny nie jest pomysłowy. Człowiek pomysłowy nigdy nie jest poważny.”

„Uczciwy człowiek nigdy się nie bogaci.”

„Człowiek nie jest nigdy zły dobrowolnie.”

„Człowiek nigdy nie jest doskonały ani zadowolony.”

„Człowiek nigdy nie wie, kiedy jest szczęśliwy; wie tylko, kiedy był szczęśliwy.”

„Bo nigdy nie może być tak, żeby było tylko dobro. Wtedy człowiek nie potrafiłby zrozumieć, że jest mu dobrze. Nigdy też nie może być tak, żeby było tylko zło. Wtedy człowiek oszalałby i nie potrafiłby zrozumieć, że jest mu źle.”