„(…) wiersz biegnie, ma rozpęd, dialogi wierszem są żywsze i bardziej ekscytujące – po chwili widownia się przyzwyczaja, że będą tak mówić i nie buntuje się przeciwko temu, a odwrotnie – śledzi bardziej te słowa – dlatego, że są one tak kunsztownie powiązane.”

„Myślę też, że więcej ludzi pozyskałem sobie wierszami niż kazaniami. Język wiersza jest intymniejszy, mówi o przeżyciach, uczuciach, wzruszeniach. Dlatego wiersze są dla ludzi wrażliwych, których nie można lekceważyć.”

„Pomysł na wiersz zamknięty, który kulminuje i kończy się jakimś nieodwołalnym przesłaniem, jest mi całkowicie obcy ze względu na to, że wówczas zawsze parafraza, interpretacja, zastępuje wiersz i wiersz staje się jeszcze bardziej niepotrzebny.”

„Między wierszami, mówił profesor Muller; musisz czytać między wierszami. Nie chodzi o wydrukowany tekst, który biegnie od lewej do prawej, podając czarno na białym swoją opowieść, tylko o to, co jest pomiędzy, biało na czarnym; musisz czytać spacje i pozwolić, by umysł, czasem tak oporny, zapełnił je słowami, znaczeniami i uczuciami. I właśnie w tej chwili między linijkami tekstu zaczęły się pojawiać inne słowa – słowa, które nie zatrzymywały się na papierze, lecz skądkolwiek przybywały, przenikały wprost do jego skołowanej głowy, jak gdyby książka opowiadała mu zupełnie inną historię.”

„Tołstoj mówi, że im bardziej człowiek oddaje się pięknu, tym bardziej oddala się od dobra – jest odwrotnie.”

„Pisanie wierszy pozwala dotknąć żywego języka, zbadać jego granice, docenić wartość samego słowa i metafory pozbawionych pobocznych wzmocnień. Ważnym powodem uprawiania poezji jest i to, że pewnych nastrojów i stanów po prostu nie da się wypowiedzieć inaczej. Tylko przez wiersz.”

„Wydaje mi się, że wiersz może spełniać funkcję wspólnotową, ale mam wrażenie, że nie czynią tego wcale najbardziej „publiczne” utwory.”

„Słowo krew jest nieobecne w wierszu,
kiedy krew wisi w powietrzu.”

„Wolny wiersz –
to logiczne, mądre przemyślenia.
Wolny wiersz –
to pięknie sformułowane marzenia.
Tak mówią sławni, dzisiejsi poeci –
i jeszcze dodają, że tylko grafoman
z rymem wiersze „kleci.””

„Ja sam jestem nieśmiały. Książkę wydałem dlatego, że w pewnej chwili był to jedyny sposób dotarcia z moimi wierszami do mojego najważniejszego czytelnika, czyli Justyny. Chciałem również przekonać się o tym, czy moje wiersze znajdą innych czytelników. Myśląc w ten sposób wydawało mi się, że nakład jest jednak za duży. Okazało się, że konieczny jest dodruk.”