„Nagle, widzę dwie turystki przy lamusie.
To te same co na przegubie w autobusie je widziałem.
Nawijałem o tym na poprzedniej płycie.
Pamiętacie czy już zapomnieliście?”

„Jak wszyscy wielcy podróżnicy, widziałem więcej niż pamiętam i pamiętam więcej niż widziałem.”

„Jesteśmy w trasie. Stoi nasz autobus. Ludzie widzą autobus, podchodzą i pytają czy mamy jakieś książki do sprzedania. Jakie to jest głupie… książki? My nawet nie czytamy.”

„Gwiazd, które widzimy na niebie, być może już nie ma. Dokładnie tak samo rzecz się ma z ideałami poprzedniego pokolenia.”

„Wielkimi, tak ufnymi oczyma spojrzałaś nagle w moje. Zdumiało mnie natężenie, z jakim na mnie patrzyłaś. Przez te dwie, trzy sekundy, długie jak wieczność, widziałem w Twoim wzroku pytanie: „Tatusiu, powiedz…?””

„Dwie turystki pokazują cycki,
na których mają już markerem grube tagi wszystkich.”

„Ty widzisz ogień, ogień, ogień we mnie ten, co wkleił się do ciał i nagle od nich zwiał”

„Kiedyś dość dużo rozumiałem, choć to nie jest łatwy język, zwłaszcza dla Włochów. Niestety, sporo zapomniałem przez te ostatnie lata. „Dzień dobry, do widzenia” – te zwroty pamiętam i używam ich, gdy jeżdżę do Polski. Mam tam kilku przyjaciół.”

„Widzenie z wyprzedzeniem tego, co wydarzy się najbliższego poranka, było dla niej równie naturalne jak pamięć o tym, co wydarzyło się poprzedniego dnia nad ranem.”

„Mogę zamknąć drzwi
klucz wyrzucić
i wiem nie uda się zapomnieć
mogę uciec gdzieś
by nie widzieć Cię
już nie umiem Cię zapomnieć”