„(…) podchodziłem do tej formy sceptycznie, bo nie umiałem sobie wyobrazić sytuacji, że jeden człowiek na scenie gada sam do siebie.”

„(…) Jeno pojmujesz, jako z tym bywa – prawdziwa tajemnica jest wtedy, gdy wie jeden i nie gada o tym nawet ze sobą samym.”

„Ze wszystkich zwierząt jeden człowiek umie się śmiać, choć on właśnie ma najmniej powodów.”

„Lecz był to człowiek mający nie tylko ciało, lecz i duszę z żelaza. Umiał łamać innych, umiał i siebie.”

„Czasami są takie sytuacje, kiedy człowiek musi być sam, nawet najbliżsi przyjaciele nie rozwiążą jego kłopotów.”

„Ważne jest, by człowiek był sam dla siebie drogowskazem i wkraczał na właściwą drogę. To prowadzi do określonych ludzi i sytuacji, i na końcu można zdecydować, czy pójść tą czy inną drogą.”

„Kreacje w dramatach Wyspiańskiego noszą na sobie ślady procesu epistemologicznego, poznawczego. Człowiek powinien sam siebie słuchać, sam siebie obserwować. Powinien być otwarty na impulsy płynące do niego ze świata – to konstytuuje pełny wymiar osobowy. Tak traktuje swoje postacie. Zawsze jest to bogate i konkretne wyobrażenie człowieczeństwa.”

„Człowiek, który nie lubi i nie umie przebaczać, jest największym wrogiem samego siebie.”

„Bóg tworzy zwierzęta, człowiek – sam siebie.”

„W każdym człowieku tkwią właściwie trzej ludzie: jeden, który mówi; drugi, który słucha; trzeci, który umie milczeć.”