„Ta biedna mała musiała mieć diabelskiego bluesa.
– Co to jest diabelski blues? – zapytałam. (…)
– Niektórzy mówią na to depresja. Ja mówię, że to najgorszy rodzaj żałości. Najżałośniejsza żałość, ot co.”

„Pożegnania – strzały niecelne,
łzy żałości – cekiny srebrne.”

„Nieutuleni w żałości,
powiadamiamy kto nie wie
Że po ciężkiej, przewlekłej miłości
Nasze serca odeszły od siebie…”

„Trudno powiedzieć kto najbardziej. To zależy o której generacji mówimy. Z lat dwudziestych i trzydziestych, czyli z tzw. przedwojennego bluesa wszystko od Roberta Johnsona po Charliego Pattona – wczesny delta blues. Również cały blues-rock z lat sześćdziesiątych i siedemdziesiątych: Hendrix, Rory Gallagher. Lista jest długa.”

„Trzy są rodzaje operacji diabelskich na człowieku: kuszenie, obsesja i opętanie; z pierwszym demon na wszystkich ludzi nastaje, drugą tylko w niektórych godzi, trzecia wreszcie rzadko mu się udaje, ale też męka to i groza straszliwa (…).”

„Trzeba wiedzieć, że z mózgu samego płyną nasze przyjemności, radość, śmiech, wesołość, a także nasze smutki, ból, żałość i łzy…”

„(…) blues to wyjątkowy gatunek muzyki. Muzycy bluesowi w zasadzie nigdy nie mogli liczyć na dużo czasu antenowego w radiu czy telewizji. Ale fenomenem bluesa jest to, że jest bardzo wiele bluesowych kapel. W Ameryce ale również i na świecie. Także w Europie. To jest współczesna siła bluesa! Wiele z tych zespołów szuka własnego stylu. Uważam, że silnym trendem jest łączenie wielu różnych stylów, a nie przywiązywanie się do jednej definicji bluesa.”

„Niewypowiedziany ból, wstrząsająca rozpacz, diabelska wściekłość i ten obłok smutku ciągle zasnuwający myśli, przeobrażający się stopniowo w rodzaj żałoby, jak gdyby człowiek opłakiwał śmierć kogoś bliskiego.”

„Słońce grzeje jak nigdzie, ten sam rap bije oknem,
patrzą krzywo przechodnie, choć już mamy wyżej spodnie,
to okropne, z pysków ponoć bije nam żałość.”

„Proście wy Boga o takie mogiły,
Które łez nie chcą, ni skarg, ni żałości,
Lecz dają sercom moc czynu, zdrój siły,
I żar miłości.”