„Ale dlaczego nauczyliśmy się wszyscy jak przeżyć, a wciąż nie umiemy po prostu żyć?”

„Kiedyś ludzie uczyli się jak przeżyć, teraz muszą nauczyć się jak żyć.”

„Namiętność jest zazdrosna. Namiętność wznosi się i spada na dno. Miłość jest stała. Wierność, to jest to, czym żyje miłość. Oddanie, kiedy dajesz więcej niż dostajesz – tym żyje miłość. Nie chciałabym być wciąż ofiarą namiętności – myślałabym: „Boże, przeżyłam tyle lat i wciąż się niczego nie nauczyłam?””

„Nauczyliśmy się wspaniale ginąć, ale nigdy nie umieliśmy rozumnie żyć.”

„Podejrzewam jednak, że wszyscy marzymy o innym życiu, wszyscy chcielibyśmy przeżyć tysiąc żyć podczas naszego pobytu na ziemi.”

„Nie chodź za mną dłużej, Judy – powiedział. Położył jej rękę na twarzy i czuł, jak puchaty policzek przyciska się do jej dłoni. – Nie będę nigdy z tobą i nic nie mogę na to poradzić. Będziesz się tylko upijać i złościć, ile razy mnie zobaczysz. Chciałbym to powiedzieć inaczej, ale po prostu nie umiem.
– Ale dlaczego? – powiedziała. – Dlaczego tak musi być?
– Nie wiem tego. Może po prostu dla tego, że wszyscy się mylą. Życie ludzkie jest pytaniem, a nie odpowiedzią. I do tego czasu, jeśli się tego nie zrozumie, nie można nic zrobić.
– A co trzeba zrobić, jeśli się to już zrozumie?
– Zastrzelić się.”

„Wciąż uczę się żyć
Na własnej skórze
I płacę jak umiem
Ten dziwny rachunek.”

„Wciąż jednak bardzo mało mówi się o powodach, dla których modlimy się, a które są takie po prostu takie, że nie potrafimy się nie modlić.”

„Prawie wszyscy ludzie żyją w niewoli z tego powodu, który spartiaci podawali jako powód niewoli Persów: że nie umieją wymówić sylaby „nie”. Umieć wypowiedzieć to słowo i umieć żyć samemu – to dwa jedyne sposoby zachowania swej wolności i odrębności.”

„Niejeden, komu się wydaje, że umie mówić, po prostu nie umie milczeć.”