„Wspomnij o mnie, gdy noc znika,
Gdy we złociste przestworza,
Ponad ujściem Uskałyka
Nurza się wieczorna zorza…”

„Dzień cały kruszę młotem i oskardem
Skałę oporną,
By zdobyć jedną noc na łóżku twardem
I karm wieczorną.
A ogłuszony duch śpi w wnętrzu mem
Kamiennym snem.”

„Ze świata i tak uszło życie, jak z ludzi, których zabiłem.”

„Uczucie jest źródłem i ujściem, ale rzeka płynie myślami.”

„Lepiej, żeby dziesięciu winnych uszło kary, niż jedna niewinna osoba ją odcierpiała.”

„Lubiłem lekcje plastyki, bo dzięki sztuce wiele ci może ujść na sucho!”

„Świat ma zgagę, tylko jedno jest zapewnione,
Czas – prąd rzek obojętnych niesie nas w ujścia stronę.”

„Noc plus księżyc – to noc księżycowa.”

„Rewolucja ma milion oczu i milion uszu. Nikt nie może działać w tajemnicy przed ludem i ujść karze. Te ścierwa próbowały to zrobić i teraz na kolanach błagają o litość tych, którym wbijali nóż w plecy. Te hieny służyły marionetkowemu rządowi, który morduje chłopów, strzela do robotników, sprzedaje kraj imperializmowi i rewizjonizmowi i pracuje dzień i noc, żeby bogaci byli jeszcze bogatsi, a biedni jeszcze biedniejsi.”

„Śpiący noc w noc obok siebie niczym figury nagrobne.”