„W kawiarence na rogu
każdej nocy jest koncert.
Zatrzymajcie się w progu,
Eurydyki tańczące.
Zanim świt pierwszy promień
rzuci smugą na ściany,
niech was tulą w ramionach
Orfeusze pijani.”

—  Anna German

Autorzy: Ewa Rzemieniecka, Aleksander Wojciechowski, Tańczące Eurydyki

Pochodzi z Wikiquote. Ostatnia aktualizacja 21 maja 2020. Historia
Tematy
ściana , ramię , koncert , zatrzymać , pijany , próg , promień , pierwszy , smuga , świt
Anna German Fotografia
Anna German 18
piosenkarka polska 1936–1982

Podobne cytaty

Christopher Moore Fotografia

„Była to małomiasteczkowa, seksualna gra w krzesełka do wynajęcia, w którą bawiono się do melodii „Cichej nocy”. Każdy liczył, że po pijanemu, wpadnie w jakieś przytulne ramiona, zanim wybrzmią ostatnie dźwięki.”

Christopher Moore (1957)

Najgłupszy anioł

Karol Hubert Rostworowski Fotografia

„Oto promień złoty,
oto wśród nocnej ciszy rozwarte ramiona -
oto próg mój przestąpił
kres długiej tęsknoty…”

Karol Hubert Rostworowski (1877–1938) poeta, dramaturg i muzyk polski
Michał Dworczyk Fotografia

„Ten, kto nie przeklina, niech pierwszy rzuci kamieniem.”

Michał Dworczyk (1975) polski polityk

o ujawnionych nagraniach, na których Mateusz Morawiecki przeklina.
Źródło: tvn24.pl https://www.tvn24.pl/wiadomosci-z-kraju,3/michal-dworczyk-w-rozmowie-piaseckiego-o-tasmach-morawieckiego,874577.html, 9 października 2018

Rafał A. Ziemkiewicz Fotografia

„Kto nie wykorzystał nietrzeźwej niech pierwszy rzuci kamieniem”

Rafał A. Ziemkiewicz (1964) polski pisarz

Źródło: Ziemkiewicz: "Kto nie wykorzystał nietrzeźwej niech pierwszy rzuci kamieniem". Publicysta kompromituje się na Twitterze, natemat.pl, 23 września 2014 http://natemat.pl/117867,ziemkiewicz-kto-nie-wykorzystal-nietrzezwej-niech-pierwszy-rzuci-kamieniem-publicysta-kompromituje-sie-na-twitterze

Rafał A. Ziemkiewicz Fotografia

„No cóż, kto nigdy nie wykorzystał nietrzeźwej niech rzuci pierwszy kamień… Ale jak zakonnik to kara konieczna”

Rafał A. Ziemkiewicz (1964) polski pisarz

Źródło: Rechot Ziemkiewicza: Kto nigdy nie wykorzystał nietrzeźwej..., dziennik.pl, 23 września 2014 http://wiadomosci.dziennik.pl/opinie/artykuly/470485,rechot-rafala-a-ziemkiewicza-z-gwaltu-na-kobiecie-lepper-bylby-z-ciebie-dumny.html

Jerzy Satanowski Fotografia

„Biała Lokomotywa to oksymoron, poetycka metafora. W czasach, kiedy lokomotywy były po prostu czarne, pisanie o białej lokomotywie było wyrażeniem tęsknoty za innym, mniej szarym światem. Wiersz Edwarda Stachury odwraca mit Orfeusza i Eurydyki. To Eurydyka wysyła Orfeuszowi będącemu w piekle Białą Lokomotywę, która z krainy cieni, mroków, martwych, pustych wierszy ma zawieść go do żywego świata. Dla nas, pokolenia ludzi wędrujących po polskiej zapyziałej prowincji, jeżdżących czarnymi parowozami, Biała Lokomotywa była smugą światła. Mam wrażenie, że to określenie bardzo długo miało takie właśnie znaczenie dla młodych ludzi. Kolejne pokolenia pisały do tego tekstu swoją muzykę. Stała się symbolem.”

Jerzy Satanowski (1947) polski kompozytor, dyrygent i reżyser

o Białej lokomotywie Edwarda Stachury
Źródło: „Gazeta Wyborcza”, Warszawa, 6 listopada 2002 http://www.teatry.art.pl/!rozmowy/promowacm.htm

Jim Morrison Fotografia

„Przejdź drogą aż po nocy kres, wyrusz tam, gdzie północ jest świtem.”

Jim Morrison (1943–1971) amerykański muzyk rockowy i poeta

„Wypowiedz życzenie, zanim zgaśnie ostatni promień słońca. Podobno wtedy się spełni”

Dorotea de Spirito (1992)

Anioł

Ewa Podleś Fotografia

„Kiedyś miałam taki koncert, którym dyrygował pan o bardzo znanym nazwisku. Dochodzi do nieszczęsnej partii Orfeusza, a on zaczyna prowadzić orkiestrę w tempie galopu. Przerwałam i mówię: wie pan, pan gra tak ten wstęp, jakby ten Orfeusz się cieszył, że ta Eurydyka w końcu umarła. No a jak pani by chciała? – pyta. To mówię: Pierwszą śpiewam zaskoczona – no bo mówiono, że jak spojrzę na nią, to umrze, druga zwrotka – dno rozpaczy, więc piano, wolniej, a ostatnia wściekła – oszukaliście mnie, bogowie – tłumaczę mu: śpiewam to już 20 lat i ludzie przy tym płaczą. A on radośnie: – 20 lat? To czas to zmienić. Watch me! Wtedy nie wytrzymałam: No, you watch me!”

Ewa Podleś (1952)

I doprowadziłam w końcu do takiego wykonania, jakiego chciałam. Otarło się to nawet o polską ambasadę…
Źródło: „Gazeta Wyborcza”, Białystok, 4 grudnia 2004 http://www.teatry.art.pl/!rozmowy/ewap.htm

Pokrewne tematy