„Po raz pierwszy rozpłakałem się tuż po urodzeniu, kiedy lekarz po długotrwałych oględzinach rzekł do pielęgniarki: „No co to jest? A pisz pani – chłopczyk”. I tak już zostało. W przedszkolu biły mnie dziewczynki, a chłopcy podglądali w ubikacji.”

— Marian Opania

Jestem nieśmiały

Pochodzi z Wikiquote. Ostatnia aktualizacja 21 maja 2020. Historia

Tematy

lekarz , pielęgniarka , zostać , bić , ubikacja , pierwszy , chłopczyk , dziewczynka , pani , urodzenie

Marian Opania 19

aktor polski 1943

Podobne cytaty

„Ja się najbardziej troskam pielęgniarkami, a nie lekarzami, bo „pokaż, lekarzu, co masz w garażu.””

Ludwik Dorn (1954) polityk polski

w odpowiedzi na pytanie dziennikarza na temat możliwych opóźnień w pracach nad ustawą o podwyżce dla pracowników ochrony zdrowia.
Źródło: podczas konferencji prasowej, 21 sierpnia 2007

„Wszyscy ci samotni chłopcy są dalekim odbiciem jej własnego synka Lassego, którego musiała zostawić u obcej rodziny tuż po urodzeniu.”

Ulla Lundqvist (1938)

o bohaterach książek Astrid Lindgren (m.in. Bosse, Sucharek i kaleki chłopiec z Braci Lwie Serce).
Źródło: Justyna Sobolewska, Babcia wszystkich Szwedów, „Polityka” nr 12 (3001), 18–24 marca 2015, s. 90.

„Na placu zabaw bawiły się trzyletnie, więc już dojrzałe nad wiek, dzieci. W piaskownicy chłopcy budowali zamki dla zbuntowanych żołnierzy, którzy co chwilę umierali na wojnie, by odrodzić się znowu, bo czas jest długi do zapełniania zabawą. W krzakach bawiły się dziewczynki, chowały się i zazdrośnie podglądały chłopców, marząc jednocześnie o wspólnej zabawie. „Nienawidzimy naszych matek!!!” ryczeli chłopcy, przelewając krew. „Nienawidzimy naszych ojców…” szeptały dziewczynki, maskując to jednocześnie śpiewem: „la, la, la…”. „Nienawidzimy naszych nieistniejących ojców!” wołali też osieroceni chłopcy, a zbratane dziewczynki mamrotały „matki to złodziejki… Pachną kwiateczki…”. Chłopcy oczywiście doskonale znali od początku grę dziewczynek. Wywołali je więc i zrobili zebranie na środku placu. Naprzeciw siebie stanęły dwie grupy przyszłości. „Mamy wspólny cel! Musimy zabić naszych rodziców!” – mówili chłopcy. Dziewczynki kiwały głowami, że tak, mówiąc jednocześnie „Ach, nie! To brutalne!”. „Zabijemy ich, a potem wydłubiemy mózg i zajrzymy do środka” – powiedzieli chłopcy. „Ach, wy brutale, wybryki natury: czyż nie wiecie, że człowiek rodzi się po to, by rodzić? Musimy ich zabić, ojej, po to, by same urodzić dzieci, a wy musicie zostać kobietami!” – mówiły dziewczynki, w wężu zjadającym własny ogon widząc tylko pierścionek. I ten młody świat nowego porządku, wszechdobra i porozumienia ruszył na ostateczną, a z góry przesądzoną, konfrontację ze światem zła. Gdy wszyscy rodzice już zginęli, drogie dzieci osiwiały ze zmęczenia. Chłopcy ocipieli, dziewczynki zaś wydaliły setki dzieci. I koło szczęścia powoli przechylało się wraz z nimi.”

Piotr Sobolczyk (1980)

Źródło: Opowieści obrzydliwe

„To nie jest wina lekarzy czy pielęgniarek, bo oni mogą sobie tego nie uświadamiać. Ale inni szatani są tam czynni.”

Jarosław Kaczyński (1949) polski polityk, premier RP

fragment przemówienia podczas konwencji samorządowej PiS w Radomiu, dotyczący strajków pracowników służby zdrowia, 30 sierpnia 2007. Drugie zdanie jest nawiązaniem do utworu :s:Z dymem pożarów Kornela Ujejskiego.
Źródło: gazeta.pl http://wiadomosci.gazeta.pl/Wiadomosci/1,80271,4278697.html, 30 sierpnia 2007

„Moi koledzy z IPN zapytali, czy miałem w rodzinie kogoś takiego jak Mieczysław Cenckiewicz. Powiedziałem, że owszem, wiem o kimś takim. A osobę tę spotkałem pewnie parę razy w życiu, jak byłem małym chłopczykiem, tuż po urodzeniu. I to jest najpewniej mój dziadek. Ponieważ po odejściu mojego ojca mama wychowała mnie sama, nie mieliśmy z tą rodziną żadnego związku”

Sławomir Cenckiewicz (1971) historyk polski

o dziadku Mieczysławie Cenckiewiczu i ojcu Ryszardzie Cenkiewiczu.
Źródło: Nie kijem Cenckiewicza, to pałką, rp.pl, 3 czerwca 2008 http://www.rp.pl/artykul/143303.html

„Kiedy po raz pierwszy zapytano mnie, kim chciałbym zostać, kiedy będę dorosły, odpowiedziałem „dziewczynką”. Zaraz zainteresował się mną pan od wuefu…”

Marian Opania (1943) aktor polski

Jestem nieśmiały

„Panie marszałku, a jaki program tej partii?
– Najprostszy z możliwych. Bić kurwy i złodziei, mości hrabio.”

Józef Piłsudski (1867–1935) polski działacz niepodległościowy i polityk, premier, Naczelnik Państwa, twórca tzw. rządów sanacyjnych

rozmowa hrabiego Skrzyńskiego z Piłsudskim na temat możliwości założenia przez Piłsudskiego partii politycznej.

„W przedszkolu w Vásárosnamény po raz pierwszy zobaczyłam, długi, czarny fortepian. Więc chciałam dotykać klawiszy, był estetyczny i przyciągający.”

Ivett Gyöngyösi (1993) węgierska pianistka

A vásárosnaményi óvodában láttam meg először egy nagy, hosszú, fekete zongorát. Annyira meg akartam érinteni a billentyűket, esztétikailag is nagyon vonzott a hangszer. (węg.)
początki fascynacji grą na fortepianie.
Źródło: Aleksandra Kozár: „Szándékosan rejtettem az arcomat” – Gyöngyösi Ivett zongoraművész http://magyarnarancs.hu/zene2/szandekosan-rejtettem-az-arcomat-gyongyosi-ivett-zongoramuvesz-93954, magyarnarancs.hu, 28 lutego 2015.

„Nic dziwnego, że serce biło mi tak szybko. On był ogniem, a ja podpałką. Mój los został przypieczętowany.”

Meg Cabot (1967)

Porzuceni

„Pani Maria:' – Co Pan sądzi o zapobieganiu ciąży panie Laurent?
'Pan Laurent:' – Nic dobrego
'Pani Maria:' – A o aborcji? Jest pan za, czy też przeciw?
'Pan Laurent:' – Przeciw. Uważam za niedopuszczalne zabijanie istoty ludzkiej przed urodzeniem. To dowodzi braku cierpliwości.”

Roland Topor (1938–1997) pisarz i rysownik francuski pochodzenia polskiego

scena XV
Święta księga cholernego Proutto, Dzidziuś Pana Laurenta, Gdańsk 1999

„Po raz pierwszy rozpłakałem się tuż po urodzeniu, kiedy lekarz po długotrwałych oględzinach rzekł do pielęgniarki: „No co to jest? A pisz pani – chłopczyk”. I tak już zostało. W przedszkolu biły mnie dziewczynki, a chłopcy podglądali w ubikacji.”

Tematy

Marian Opania 19

Podobne cytaty

Pokrewne tematy