„Mówię. Krzyczę. Piszę.
Czy warto było mącić ciszę?”

„Jeżeli to, co mówisz, nie jest piękniejsze od ciszy, lepiej milcz.”

„Dobrze o tym mówi prof. Bartoszewski: warto być przyzwoitym. Może się nie opłaca, ale warto.”

„Książki warto pisać tylko wtedy, jeśli przekroczy się ostatnią granicę wstydu; pisanie jest rzeczą bardziej intymną od łóżka; przynajmniej dla mnie.”

„To, kim jesteś, krzyczy tak głośno, że nie słyszę, co mówisz.”

„Wyobraźcie sobie tę ciszę, jaka by nastąpiła, gdyby ludzie mówili tylko to, co wiedzą!”

„Odejdźmy od zgiełku i tam, w tej ciszy, słuchajmy głosu, który mówi w nas samych.”

„Reportaże warto pisać tak, by czytelnik poczuł na własnej skórze strach, ból i upokorzenie.”

„Wystarczy popatrzeć na gotyckie katedry. Nie ma piękniejszych rzeczy. Zagadka życia i śmierci. Tylko o tym warto pisać.”

„Czasami mówię, czasami słucham, czasami krzyczę, czasami milczę.”