„Jak wytłumaczyć, dlaczego kogoś kochamy? Kiedy próbujemy to werbalizować, chcąc nie chcąc, mimo że jest mowa o czymś nieracjonalnym, uciekamy się do racjonalnych narzędzi. Najczęściej wymieniamy wtedy cechy, które w tej drugiej osobie kochamy. A to przecież nie tylko te cechy sprawiają, że tę osobę kochamy.”

„Cóż znaczy słowo „kochać”, jeśli nie „kochać kogoś drugiego.””

„Lepiej jest kochać i stracić osobę kochaną, niż nie kochać w ogóle.”

„Adolfie Hitlerze, kocham cię, bo jesteś wielki i szczery. To są dwie cechy prawdziwego geniusza.”

„Najważniejszy jest szacunek dla drugiej osoby. Widzimy swoje wady, mimo to nie próbujemy zmieniać się wzajemnie. Po prostu trzeba kochać człowieka takim, jakim jest, bo inaczej nic z tego nie wyjdzie.”

„Prawdziwie kochasz wtedy, kiedy nie wiesz, dlaczego.”

„Posiadłam mężczyznę, którego kocham umysłem. Trzymałam go w ramionach. Mam w sobie esencję jego krwi. Mężczyznę, którego szukałam po całym świecie, który napiętnował moje dzieciństwo, prześladował mnie. Kochałam jego cechy w innych mężczyznach – a tu miałam całość.”

„Kochanie się może być uniesieniem, lecz może też być destruktywnym wykorzystywaniem drugiej osoby.”

„Elizo, w tylu książkach, które ci przeczytałem, było napisane, że miłość jest czymś najważniejszym. Może powinienem teraz powiedzieć, że cię kocham – dodałem.
– Mów.
– Kocham cię, Elizo.
Eliza zastanawiała się przez chwilę.
– Nie – powiedziała w końcu – nie podoba mi się.
– Dlaczego?
– To tak, jakbyś przystawił mi pistolet do skroni. To tylko sposób zmuszenia kogoś do wypowiedzenia czegoś, czego prawdopodobnie nie myśli. Cóż innego mogę odpowiedzieć ja czy k t o k o l w i e k inny jak tylko, że «Ja też cię kocham»?
– Nie kochasz mnie?”

„Góry najlepiej uczą, że nie wszystko na tym świecie da się racjonalnie wytłumaczyć.”