„I nie wiem: sen li to czy trwanie?
Fala przypomnień o brzeg bije,
A z nią, przepiękne wznosząc szyje,
Pływają białe łabędzie…”

„Nie przychodź do mnie, nie przychodź…
Zostań na zawsze przepięknym
Snem i pragnieniem cichym…
Nie przychodź…”

„z samego rana dobry „esemes” zamiast
śniadania: „miałam zły sen. uważaj na pasach.”
jeszcze przed chwilą, tuż po przebudzeniu
przypomniałem sobie, że za dwa dni
minęłyby trzy lata.
teraz wiem, że nie żyję już nawet
w jej snach.”

„Życie jest drogą, życie jest snem,
a co będzie potem – nie wiem i wiem.”

„(…) w tym spojrzeniu można się dosłuchać
morza, gdy bije o samotne brzegi, a nawet
ćwierknięcia ptaka osnutego mgłą lub upartą mżawką.”

„Honor to stroma wyspa bez brzegów. Nie można na nią wrócić, gdy się ją już opuściło.”

„Sam nie wiem, co już widzę, czy to jasność czy zmrok,
czy żyję, czy jestem tylko widzem, bo śniłem o pierwszej lidze,
a nagle w niej jestem i nie wiem, czy to sen na jawie,
czy kilka marzeń we śnie.”

„Wyspa kołysze się na falach
Zatopionej nocy.
Śpiewają, śpiewają konstelacje snów
I skaliste łuki
i pinie i agawy (…).”

„Ale kto zobaczy moją matkę
w sinym kitlu w białym szpitalu
która trzęsie się
która sztywnieje
z drewnianym uśmiechem
z białymi dziąsłami

Która wierzyła przez pięćdziesiąt lat
a teraz płacze i mówi:
„nie wiem… nie wiem””

„Ta zabawa nie jest dla dziewczynek
Idź do domu bo tu mogą bić
Idź do domu bo tu mogą strzelać
Wojna minie kiedy wróci sen”