„Żeby żyć, zaglądamy do lodówki, umierając, kończymy tam.”

„Do tej pory nie mam samochodu, a ostatecznie, przez tyle lat, mogłabym. Nie mam komórki ani tego diabła komputera. Nie chcę być niewolnikiem pewnych rzeczy. Ktoś zapytał mnie kiedyś: „A jakimż to niewolnikiem lodówki można być?” Jak to jakim – ile razy trzeba tam zaglądać, czyścić, coś kłaść. A co ja tam mogę wkładać? Gospodarstwa nie prowadzę, 5 deka szynki na śniadanie – na to mi lodówka nie jest potrzebna.”

„Nie chcę osiągnąć nieśmiertelności przez moje dzieła, chcę ją osiągnąć, nie umierając. Nie chcę żyć w sercach moich rodaków, chcę wciąż żyć w swoim mieszkaniu.”

„Pogodziłem się tym wraz z wiekiem. Zaglądasz do lodówki i stwierdzasz, że uda ci się przygotować całkiem smaczny – a nawet elegancki – posiłek z tego, co w niej zostało. A zostało w niej tylko jabłko, cebula, ser i jaja, ale się nie skarżysz. Wystarcza ci to co masz. Z wiekiem uczymy się cieszyć z tego co mamy. To jedna z niewielu dobrych rzeczy związanych ze starzeniem się.”

„Rosną w Polsce domy z czerwoniutkiej cegły
Domy wznosi piekarz, bo w tej pracy biegły
…
Piekarz, szewcy, zduni – każdy sercu bliski
Wspólnie zapracują na moją Scotch Whisky
…
Jak się Zachód plącze w pętach kapitału
I jak do ruiny zbliża się pomału
Potem do lodówki zaglądam ciekawie
Oto „Johnnie Walker””

„Muszę oddać sprawiedliwość lodówkom. Chociaż w pewnym stopniu inspirują marnotrawstwo, to jednocześnie stwarzają złudzenie, że zawsze będzie jakieś jutro, można w nich trzymać rzeczy bez końca. Ci, co mają lodówki, z pewnością widzą życie inaczej, niż ci, co ich nie mają. Czym bank jest dla pieniędzy, tym lodówka dla jedzenia.”

„Dzisiaj nie muszę żyć ze swojego zawodu, w związku z tym jest to dla mnie sytuacja bardzo dobra i wygodna, ale z drugiej strony w jakimś sensie też szlachetna wobec widza. Nie muszę im wypadać z lodówki.”

„U Mourinho [trener Porto] za takie błędy siedziałby na ławce, dopóki by się lodówka nie roztopiła.”

„Dom, w nim łóżko. I lodówka pełna.
Stąd tak mnie bawi chmura, choćby była ciemna.”

„(…) jego umysł był już tak pełen przejmujących chłodem myśli, że mógłby służyć za agregat lodówki.”