„W teatrze widać konkretnych ludzi, którzy reagują natychmiast na wszystko, co dzieje się na scenie. Trudniej skontaktować się z widzem w kinie. Jednak i w jednym, i w drugim przypadku bardzo często mam ochotę wyjść do ludzi i zapytać, co oni o tym sądzą. Mam taką potrzebę, bo fajnie się jest od czegoś odbijać, gdy ktoś powie – to było dobre, a to nie całkiem…”

— Agnieszka Grochowska

Źródło: Magda Miśka, Chciałabym zagrać bohaterkę cyniczną, zawiedzioną, złą. Nasze spotkanie z Agnieszką Grochowską, 2007 http://www.stopklatka.pl/wywiady/wywiad.asp?wi=42006

Pochodzi z Wikiquote. Ostatnia aktualizacja 21 maja 2020. Historia

Tematy

ludzie , scena , dobry , zapytać , ktoś , wyjść , potrzeba , widz , drugi , teatr , przypadek , dzieje

Agnieszka Grochowska 23

polska aktorka 1979

Podobne cytaty

„Jeśli nie ma pan referencji, to trudno jest się przebić i nie jest łatwo zdobyć kontrakt. Jak pan znajdzie jakiś koncern i powie: Mam dwudziestu geniuszy i firmę w Polsce czy w Rosji, to usłyszy pan: Tak? Fajnie, powodzenia. Ale jeśli spotka pan człowieka, który szuka konkretnych ludzi, bo ma do zrobienia kontrakt z Japonią, i pan mu tych konkretnych ludzi o konkretnych specjalizacjach dostarczy, to szansa na współpracę wzrośnie. Ale musi pan ich dostarczyć natychmiast, a nie za pół roku, jak ich pan znajdzie.”

Jan Smela (1910–1986)

Źródło: Przemysław Poznański, Szczęście? W biznesie nie ma takiego słowa http://wyborcza.biz/Firma/1,101618,10480266,Szczescie__W_biznesie_nie_ma_takiego_slowa.html,, gazeta.pl, 17 października 2011

„Są chwile, kiedy mam ochotę uciec. Są chwile, gdy jak większość ludzi załamuje mnie to, co wokół. Często oglądając telewizję mam poczucie wstydu i przykrości. Z drugiej strony tu się urodziłem, tu pracuję, tu mam przyjaciół, tu znajduję miejsce dla swojego teatru, tu szukam widzów, którzy mnie rozumieją, do których mówię. Z perspektywy mojego zawodu – jestem zadowolony z rzeczywistości teatralnej wokół, a obecnie wiele dzieje się na polskiej scenie. Mam jednak czasem poczucie pewnej schizofrenii, jakiegoś rozdarcia, w którym żyjemy.”

Łukasz Kos (1970)

Źródło: „Gazeta Wyborcza” Katowice, 20 października 2004 http://www.teatry.art.pl/!rozmowy/slaskm.htm

„Każda indywidualność u niektórych budzi sympatię, a u innych niechęć albo i nienawiść. (…) Zarzut, który wobec mnie najczęściej się wysuwa, postawiony został na głowie. Ponieważ mam dużo widzów, to nie mogę robić dobrego teatru. Wynikałoby z tego, że dobry teatr to taki, który nie ma widzów.”

Adam Hanuszkiewicz (1924–2011) polski aktor i reżyser

Źródło: Janusz R. Kowalczyk, Zbierał zachwyty i cięgi, „Rzeczpospolita” nr 282, 5 grudnia 2011 http://www.e-teatr.pl/pl/artykuly/128574.html

„Po dłuższym czasie grania w komediach (…) mam ochotę zagrać w czymś poważnym. To nie znaczy, że nie lubię grać w komediach, ba, ja to nawet uwielbiam, ale jest we mnie też i taka odmienna potrzeba zagrania czegoś na serio.”

Daria Widawska (1977) polska aktorka

Źródło: „Ad Spectatores”, 18 stycznia 2008 http://www.teatry.art.pl/!rozmowy/dnpa.htm

„Ludzie myślą, że nigdy nie dorosnę. Ale nie mam wyjścia. Nie mam już 21 lat.”

Ozzy Osbourne (1948) brytyjski muzyk rockowy, wokalista

Źródło: Robert Sankowski, Ozzy, Książę Ciemności z poczuciem humoru, „Gazeta Wyborcza”, 25 czerwca 2010.

„W kinie nie mamy do czynienia z oczami, potem, łzami, wszystko jest na płachcie ekranu. Sceny powstawały kiedyś… A w teatrze wszystko jest teraz. Widz jest i świadkiem, i współtwórcą tej teraźniejszości.”

Krzysztof Globisz (1957) aktor polski

„TV Sat Magazyn”, 4 listopada 2005

„Aktorstwo to sztuka reagowania. Wchodząc na scenę, mam do czynienia z żywą materią, inną każdego dnia zarówno w zespole, jak na widowni. Teatr nie jest powtarzalny. Teatr jest żywy.”

Barbara Wysocka (1978)

Źródło: Rytmy wewnętrzne, „Tygodnik Powszechny” nr 51, 19 grudnia 2010 http://www.e-teatr.pl/pl/artykuly/108221.html

„Obserwowanie to dla mnie za mało. Widz powinien uwierzyć w ten świat, który kreuję na scenie. Ja danemu bohaterowi użyczam emocji, a z widzem się nimi dzielę. Dopuszczam go do mojego świata. Oddaję część własnej intymności. To chyba jakaś forma ekshibicjonizmu. Nie mówię: „widzu, widzu, mój bohater tak cierpi, przyjrzyj się”. Ja udzielam mu tego cierpienia, tych emocji. Widz nie może wyjść obojętny z teatru. Nie może powiedzieć „fajnie było.””

Błażej Peszek (1970) polski aktor

Może być wściekły, ale musi być poruszony.
Źródło: Natalia Sokólska, Dajcie mi rząd dusz!, „Magazine TOUCHÉ”, grudzień 2012 http://issuu.com/touche_magazine/docs/touche_grudzien2012/20

„Z nami aktorami jest tak, że bardzo rzadko chodzimy do teatru. Jakoś tak obecna kondycja naszego teatru mnie zniechęca do chodzenia na spektakle, bo ja nie wiem, czy to będzie zła rzecz, czy nie. Boję się wyjść z teatru i stwierdzić, że popełniłem błąd, idąc na tę sztukę. Natomiast jeżeli mam okazję i mam ochotę na coś pójść, to tak robię, ale nie zdarza mi się to często.”

Łukasz Simlat (1977) polski aktor

Źródło: wywiad, 2006 http://www.stopklatka.pl/wydarzenia/wydarzenie.asp?wi=34067

„Marzę o powrocie do czasów, kiedy ludzie emocjonalnie reagowali na przedstawienia. Może rzucanie pomidorami to byłaby ekstrawagancja i pewna przesada, ale teatr powinien budzić zdecydowane odczucia. Kiedy widz jest wciągnięty w wir zdarzeń, podniecony tym, co widzi, a aktor np. za cicho powie swoją kwestię, to widz ma prawo krzyknąć: Powiedz głośniej! Nie słyszałem!”

Wojciech Malajkat (1963) aktor polski

Źródło: Izabela Szymańska, „Gazeta Wyborcza Stołeczna”, 13 marca 2008 http://www.teatry.art.pl/!rozmowy/wmal.htm

Tematy

Agnieszka Grochowska 23

Podobne cytaty

Pokrewne tematy