„(…) lubię grać i nie ma dla mnie różnicy, czy w komedii, czy w dramacie.”

„Jesteśmy tak przyzwyczajeni grać komedię wobec drugich, iż w końcu gramy komedię wobec samych siebie.”

„Życie każdego z nas jest materiałem przynajmniej na jedną książkę. Na dramat, na komedię lub na książkę kucharską.”

„Występuję w komediach, bo tak naprawdę tylko to potrafię robić dobrze. Nie mam predyspozycji, by występować w dramatach.”

„Miłość jest sztuką sceniczną. Gdy kocha jedno – to tragedia, gdy oboje – to komedia… a więc zawsze dramat.”

„Jackie Gleason powiedział, że komedia jest najbardziej ekscytującą formą dramatu, ponieważ ma natychmiastową krytykę: śmiech.”

„W aktorstwie zawsze instynktownie starałam się łączyć komedię i dramat, lekkość i powagę, konkret i ulotność.”

„Niektórzy mówią, że dramat jest prosty, a komedia trudna. Nieprawda. Robiłem komedie przez ostatnich parę lat i było fajnie. Kiedy robisz dramat, tłuczesz kolesia na śmierć młotkiem przez cały dzień, czy co tam masz do zrobienia. Albo musisz odgryźć komuś kawał twarzy. Natomiast jeśli robisz komedię, to drzesz się na Billy'ego Crystala przez godzinę i idziesz do domu.”

„W tym zawodzie chodzi o to, ażeby nie tworzyć jednolitych, prostolinijnych sylwetek. Aktor grając postaci jednoznaczne przestaje interesować widownię. (…) dramat leży tak blisko komedii, że wystarczy dać jeden krok, ale też trzeba być w miarę elastycznym, ażeby się nie poślizgnąć.”

„(…) dobrych komedii jest mało. To bardzo trudny gatunek. Od strony czysto realizacyjnej, warsztatowej dramat robi się z lewej ręki. Natomiast komedia wymaga matematycznej precyzji. Trzeba przewidzieć reakcje ludzi, wyczuć, czy się będą śmiali i w którym miejscu pojawi się śmiech. To bardzo skomplikowana i mozolna praca. Dlatego ci, co robią komedie, są na ogół smutni i zestresowani, natomiast ci, którzy robią dramaty, kasują pieniądze i idą na wino.”