„Każde z nas jest w innej sytuacji, rozumiesz? Tobie [Żywadze] skrzydła dane są po to, byś ulatywał na nich w obłoki, a mnie, kobiecie [Larze], po to, by przypaść do ziemi i skrzydłami osłaniać pisklę przez niebezpieczeństwem.”

„Mam ciebie, byś troszczył się o mnie, a ty masz mnie, bym troszczył się o ciebie…”

„Nie jesteś sama. Jest świat. I poszuka ciebie, choć byś ty go nie szukała. I pokaże ci, że twój los także jest zupełnie inny niż to, co ty sobie wyobrażasz.”

„Czekamy ciebie, czerwona zarazo,
byś wybawiła nas od czarnej śmierci,
byś nam kraj przedtem rozdarłszy na ćwierci,
była zbawieniem witanym z odrazą.

Czekamy ciebie, ty potęgo tłumu
zbydlęciałego od twych rządów knutem,
czekamy ciebie, byś nas zgniotła butem
swego zalewu i hasłem poszumu. (…)

Ale wiedz o tym, że z naszej mogiły
Nowa się Polska – zwycięska narodzi.
I po tej ziemi ty nie będziesz chodzić
czerwony władco rozbestwionej siły.”

„Każde marzenie dane jest nam wraz z mocą potrzebną do jego spełnienia.”

„Tobie – nuty,
tobie – skrzydła,
tobie namalują baśń.
Kołysankę jak na skrzypcach
aż do rana będą grać.
Tobie – nuty,
tobie – skrzydła
tobie – czarodziejski klucz.
Snu kropelki,
snu powidła
i poduszki pełne snu.”

„To jest prawdziwa przyjaźń – osłaniać innych nawet kosztem siebie.”

„Zrób na ziemi miejsce dla innych, tak jak inni zrobili miejsce dla Ciebie.”

„Tu, na tym wybrzeżu pozbawionym portu, pojęcie godności ludzkiej było czymś niewłaściwym, zupełnie jak światło niebiańskie. Głupota, służalczość i bieda – to były jedyne cnoty, trójjedyne bóstwo tej surowej gminy. Ta ciemna potęga osłaniała tu każde dziecko twardym pancerzem, chroniąc je przeciwko niebezpieczeństwu jakichkolwiek ludzkich uczuć, a zwłaszcza przeciw jakiemukolwiek oddziaływaniu piękna.”

„Panie Boże! Żądam, byś wspomógł mnie w bitwie! Na zasadzie wzajemności! Bo gdybyś to ty był La Hirem, a ja tobą, to bym cię wsparł!”