„Miłości! – gaje pogody,
I łzawych cierpień bez miary,
Złorzeczy ci gorzko młody,
Ale uwielbia cię stary.”

„Jesteś jeszcze młody.
– I co z tego. Młodość nie może cierpieć?”

„Jedyną miarą miłości jest miłość bez miary.”

„Miarą człowieka jest ukrywanie cierpień.”

„Jestem za stary by być sędzią, ale jestem dość młody, by śpiewać.”

„Wiele dni, wiele lat czas nas uczy pogody,
Zaplącze drogi, pomyli prawdy, nim zboże oddzieli od trawy.
Bronisz się, siejesz wiatr, myślisz: jestem tak młody,
Czas nas uczy pogody, tak od lat, tak od lat.”

„Dlaczego miarą miłości jest jej utrata?”

„Cierpienie w miłości ma swój sens. Jest jedyną możliwością sprawdzenia miłości. Nieważne jest, jak kto cierpiał, ale dlaczego cierpiał. Jeżeli cierpiał z miłości do drugiego człowieka, to jego cierpienie jest świadectwem miłości. Potwierdza jego miłość. Prawdziwa miłość szuka trudnych dróg..”

„Cała słodycz miłości składa się z gorzkiej żółci i z trującego jadu.”

„Bo ja – pogoda ducha twa, natychmiast zjawiam się, gdy czujesz, że ci źle.”