„Ludzie mówią, że jestem stary, zramolały i nie mogę mówić. Ze współczucia wolą, żebym żył w spokoju, spędzając czas w łóżku. To nie jest sprawiedliwe.”

„Jestem człowiekiem, który jeśli mówi tak, to jest tak, jeśli mówi nie, to jest nie, a jeśli nie mówię nic, to albo nie mogę, albo nie chcę powiedzieć prawdy.”

„Ja bym skłamał, gdybym mówił, że pracuję (…). Ja mam obowiązek wobec ludzi. Trudno, żebym jechał na spotkanie, przed wsią stawał, ziemią ręce brudził, odciski sobie robił i mówił: „Chłopy, ja jestem z was!””

„Ludzie mówią, że życie to jest to, ale ja wolę sobie poczytać.”

„Ludzie czasem płacą życiem za mówienie głośno tego, co mówią. Mogą nawet zginąć za dostarczenie mi informacji. Nie jestem jedyną osobą w niebezpieczeństwie. Mam na to dowody.”

„Ja taki stary. Co będzie żył aż do śmierci.”

„Stary, najbardziej nie mogę znieść ludzkiej obojętności na zło. Tej samej bestii, mniejszej lub większej, w czasie wojny i na co dzień przez ludzi hodowanej dla ludzi. Nie mogę się wyrwać, bo nie potrafię być obojętny.”

„Nie uważam, żebym był bardzo popularny. Na razie pracuję na to, aby tak mówiono w przyszłości.”

„Zyta nigdy o swojej chorobie nie mówiła. Bardzo współczuję jej, że jest w szpitalu.”

„Nie jestem do końca taka, jak mówią ludzie. Czasem naprawdę zaskakuje mnie to, co słyszę: "leniwa", "ciągle coś je". Pracuję tak ciężko, że nie mam czasu na przyjemności.”