Hadrian cytat: „Niestała [wędrująca] ponętna duszyczka.”

„Jako od burzy krzew połamany,
Tak się duszyczka moja stargała.”

Włodzimierz Wolski (1824–1882)

Halka (1847)
Źródło: akt I, sc. 1 (wersja warszawska)

„Duszyczką jesteś, dźwigającą trupa – powiedział Epiktet.”

Marek Aureliusz książka Rozmyślania

Rozmyślania

„Teraz w tych wysokich budynkach niezbyt rozgarnięte duszyczki unoszą się w luksusowej samotności, oglądając w telewizji jak w oknach odległy świat pocałunków i uścisków.”

Anne Rice (1941) pisarka amerykańska

Królowa potępionych

„Wynik wiekowej tresury – podległa duszyczka pokornej niewolnicy pozbawiona uświadomienia swojej wartości i godności ludzkiej, a stąd i poczucia praw swej płci do równości obywatelskiej – tkwi jeszcze głęboko w kobietach.”

Paulina Kuczalska-Reinschmit (1859–1921) polska działaczka społeczna i dziennikarka

o poczuciu własnej wartości kobiet.
Źródło: O równe prawa do pomocy społecznej, «Ster» 1911, nr 3.

„Dlaczego setki ludzi przybywają, by zobaczyć Summerhill, a nie miejscową szkołę podstawową? (…) Nie daje się rozmawiać z ludźmi, którzy mówią innym językiem, niewłaściwymi ludźmi, maluczkimi urzędnikami o malutkich rozumkach. Myślę, że sama idea wolności jest szokiem dla ich malutkich duszyczek.”

Alexander Sutherland Neill (1883–1973) pedagog brytyjski

Źródło: Wolność w edukacji, EID http://www.eid.edu.pl/archiwum/1996,94/styczen,115/wolnosc_w_edukacji,443.html

„Wszystko mówiło mi o Bogu. Ulatywałam myślami do Niego, chwaliłam Go, jak umiałam, bo myślałam sobie: Jeśli wszystko Go chwali, jest to również moim obowiązkiem. Bóg pociągał mnie do Siebie przez dzieła Swoich rąk, a duszyczka moja wrażliwa na wszystko ulatywała w błękity, sądząc, że firmament to sufit nieba, gdzie mieszka Bóg z Aniołami i świętymi.”

Leonia Nastał (1903–1940) polska zakonnica

Pisma Sługi Bożej Leonii Marii Nastał siostry Profeski Zgromadzenia Służebniczek NMP Niepokalanie Poczętej w Starej Wsi, t. 1, s.6.
Źródło: o. Joachim Roman Bar, s. Janina Bernadeta Lipian – Polscy święci. Służebnica Boża Leonia Maria Nastał, t. 2, op. cit., s. 231–232.

„Dziwne, że pan do mnie z tym przyszedł, czyta pan chyba prasę i wie, że my nie mamy żadnego wpływu. Jak ja mogę wpłynąć na moje duszyczki, kiedy ja nie mam nic do gadania… Wie pan, Żydzi są zdolnymi kupcami, zdolnymi lekarzami, zdolnymi adwokatami – Polska jest zniszczona, potrzebuje sił – dlaczego Żydzi nie zajmują się tym, do czego są zdolni, dlaczego zajmują się polityką? Czy pan sobie wyobraża, jak to wygląda, jak jakiś ksiądz przychodzi do ministerstwa, a tam siedzi Żydówka, Bóg wie skąd, i z wyższością, z bezczelnością odnosi się do duchowieństwa naszego? Jakie to robi wrażenie?”

Czesław Kaczmarek (1895–1963) polski duchowny katolicki, biskup kielecki

odpowiadając Jechielowi Alpertowi, przedstawicielowi lokalnego Komitetu Żydowskiego, gdy ten przyszedł błagać, by biskup Kaczmarek powstrzymał swoich diecezjan szykujących pogrom w Kielcach.
Źródło: Jechiel Alpert, Zeznanie złożone dn. 4 sierpnia 1967 w Halamie (Izrael), oprac. Ida Fink, w: „Biuletyn Żydowskiego Instytutu Historycznego”, 2003, s. 571 http://books.google.pl/books?id=TdhtAAAAMAAJ&q=%22B%C3%B3g+wie+sk%C4%85d,+i+z+wy%C5%BCszo%C5%9Bci%C4%85,+z+bezczelno%C5%9Bci%C4%85+odnosi+si%C4%99+do+duchowie%C5%84stwa+naszego?%22&dq=%22B%C3%B3g+wie+sk%C4%85d,+i+z+wy%C5%BCszo%C5%9Bci%C4%85,+z+bezczelno%C5%9Bci%C4%85+odnosi+si%C4%99+do+duchowie%C5%84stwa+naszego?%22&source=bl&ots=H-IBsLytx_&sig=Uh-599Py0epW-kWEo7FdFJo1vb4&hl=pl&sa=X&ei=X4QfUMi0C4bTtAaAioD4BA&ved=0CDIQ6AEwAQ.

„Punktem wyjścia winno tu być, aby od pierwszej chwili, gdy się u dziecka zacznie budzić życie umysłowe, pomóc mu w nawiązaniu osobistego stosunku z Bogiem, pełnego dziecięcej ufności, i aby ten stosunek wciąż potem utrwalać i głębiej uzasadniać, w miarę jak to życie umysłowe się rozwija. Od tych pierwszych chwil winno się utrwalić w jego duszyczce to przekonanie, że najważniejszym zadaniem roztropności ludzkiej jest tak przejść przez życie, aby przy jego końcu dojść z powrotem do Tego, który nas stworzył dla swej chwały i że wobec tego każdy nasz uczynek winien być przez nas sądzony z tego punktu widzenia, czy nas zbliża do Boga, czy też nie, czy odpowiada jego świętej woli, czy też się od niej odchyla lub nawet przeciw niej buntuje.”

Jacek Woroniecki (1878–1949) teolog polski, dominikanin

Katolicka etyka wychowawcza, Tom II/1
Źródło: s. 60

„I
Domokrążny przekupień ogrodów
zielnik swój niesie,
z księgą zapachu krąży.

Nocą przychodzą do jej gałęzi
duszyczki starych ptaków.

Śpiewają w tym zdławionym lesie,
któremu trzeba źródeł płaczu.

Jak małe noski dzieci
splaszczone na matowych szybach,
tak kwiaty owej księgi
u szyby lat, której nie widać.

Oto przekupień ogrodów
zagląda z płaczem do księgi
i omdlewają nad zielnikiem
żywych kolorów przybłędy.

II
Oto przekupień czasu
przynosi zielnik snów.

Ja
Gdzie zielnik twój, gdzie księga?

Przekupień
Trzymasz ją w swoich rękach.

Ja
Mam wolnych dziesięć palców

Przekupień
Sny w twoich włosach tańczą.

Ja
Ile minęło już stuleci?

Przekupień
Godzinę tylko ma mój zielnik.

Ja
Czy idę w zmierzch, czy do świtania?

Przekupień
Przeszłość jest nie do zamieszkania.

Ja
O gorzkie owoców ogrody!

Przekupień
Gorszy jest zielnik księżycowy.

III
Przyjaciel przyniósł mi po ciemku
w tajemnicy zielnik dźwięków

(Pst…Niech będzie cisza! Oto noc z nieba zwisa!)

W świetle portu zagubionego
wracają echa wszystkich wieków

(Pst…Niech cisza wytrwa jeszcze!
Oto noc chwieje się na wietrze!)

Pst…Dajcie ciszy więcej!
Gniew stary palce mi wykręca.”

Federico García Lorca (1898–1936) hiszpański poeta, dramaturg, malarz, pianista, kompozytor, reżyser teatralny i aktor

Źródło - wiersz -Książka z tomu Zielnik

„Niestała [wędrująca] ponętna duszyczka.”

Tematy

Hadrian 1

Podobne cytaty

Pokrewne tematy