„Jedna godzina zastanowienia lepsza jest od siedemdziesięciu lat pobożnego nabożeństwa.”

„Hedaard w nabożeństwie nie wziął udziału. Za nic miał, co pomyślą sobie o nim mieszkańcy wsi. W końcu inkwizytor nie miał być pobożny, a pilnować pobożności u innych. I tak też czynił.”

„gdyby nam się jeszcze udało
książkę do nabożeństwa
zamienić
na nabożeństwo do książki”

„Jacy bogowie, takie nabożeństwo.”

„Na jak długo byliśmy tym razem bezpieczni? Na jedną godzinę, jedną noc czy może na cały tydzień?”

„Do cerkwi odnosić się można, albo z nabożeństwem, albo z odrazą.”

„Sto godzin odpowiedzi nie zrównoważy jednej, w której uczeń zadał pytanie.”

„Co wieczór, gdy guru zasiadał do odprawiania nabożeństwa, łaził tamtędy kot należący do aśramu, rozpraszając wiernych. Dlatego guru polecił, by kota związywać podczas nabożeństwa. Długo po śmierci guru nadal związywano kota w czasie wieczornego nabożeństwa, a gdy kot w końcu umarł, sprowadzono do aśramu innego kota, aby móc go związywać w czasie wieczornego nabożeństwa. Wieki później uczniowie guru pisali wielce uczone traktaty o istotnej roli kota w należytym odprawianiu nabożeństwa.”

„Miejcie nabożeństwo tkliwe, dziecinne do Matki Najświętszej – to Opiekunka nasza szczególniejsza. Niech to Zgromadzenie odznacza się tym podwójnym nabożeństwem do Najświętszego Sakramentu i do Matki Najświętszej.”

„Dwie najkrótsze odpowiedzi: „tak” i „nie” wymagają najdłuższego zastanowienia.”