„Milczenie jest najpewniejszą rzeczą dla tego, kto nie ufa samemu sobie.”

„Ucz swoje dzieci milczeć, mówić nauczą się same.”

„Milczenie pod Zamarłą
(…)
Pewne jest tylko bicie źródła
Wiatru, skały, śniegu
Pewnie jest tylko bicie zegarów
Pod południową ścianą
Pamiętam te chwile, kiedy nie potrafiłem
Milczeć w dolinie pustej w słowa
Nie pamiętam, że nie słyszałem wtedy
Milczenia Zamarłej”

„Jedni cierpią w milczeniu, inni „krzyczą” na dachu wieżowca. To błąd istnienia, błąd porozumienia się z samym sobą.”

„Muszę milczeć, żeby być pewien tak wielkiej wspólnoty dusz. Straciłbym ją bez wątpienia, gdybym najpierw nie zrezygnował ze spotkań z tobą.”

„Trzy są sprawdziany pewne domu zakonnego w dobrym stanie: jeżeli zachowuje się dokładnie klauzurę, schludność i regułę o milczeniu.”

„Milczenie skarb wszelkiej polityki; milcząc nie urazisz, milcząc zbędziesz, milcząc wyrozumiesz, milcząc dokażesz.”

„Pewnie dalej byłabym zobligowana do milczenia, lojalnością wobec partii, bo z ramienia tej partii sprawowałabym jakąś funkcję publiczną.”

„I żałuję jedynie tego, że nie byłam wystarczająco twarda, że mój gniew złagodziłam refleksją. Nazbyt wielu jest tych, którzy milczą. Którzy myślą tak samo jak ja, ale boją się mówić to, co mówię ja. Którzy dla własnej korzyści albo z tchórzostwa udają Greka, udają, że nie widzą tego, co dostrzegam ja. Tak, że ich milczenie jest tym samym milczeniem, ich strach tym samym strachem, ich przebiegłość tą samą przebiegłością, z jakimi w latach dwudziestych, a potem w latach trzydziestych dwudziestego wieku ich dziadkowie powitali faszyzm, narodowy socjalizm i bolszewizm.”

„To musiało być dla pani strasznie upokarzające, żeby tak zostać przed ołtarzem. Cały świat się dowiedział, że on pani nie chce. – Milczała. – Mężczyzna, któremu pani ufa. Którego pani kocha. Całe tygodnie, może miesiące, oszukuje panią. Prawdopodobnie śmieje się za pani plecami. Taki człowiek nie zasługuje na kobietę taką jak pani. Ale pani i tak go kocha. A on sprawia pani tylko ból.”