„Nie mów nic, proszę Cię,
no bo co można rzec, w takiej chwili?
nie mów, że wrócisz tu,
że odchodzisz na dni tylko kilka,
wyjdź ot jak gdyby nic,
jakbyś szła kupić chleb do sklepiku,
Anno, nie mów nic, proszę Cię,
nie mów: „kiedyś wrócę tu.””

„Mów śmiało, bo jak powiesz, skończysz z tym i już cię nie będzie więcej trapiło.”

„Mów o Chrystusie tylko wtedy, gdy cię ktoś zapyta. Ale żyj tak, żeby pytano cię o Chrystusa.”

„Choćby cię smażono i pieczono w smole,
nie mów, co się dzieje w szkole.”

„Jeżeli masz wątpliwości – mów prawdę.”

„To wroga sugestia, pożera cię jak bestia,
Mów do serca bitu, bo tam jest amnestia.”

„I nie mów co mam mówić – i tak cię nie posłucham.
To słownik, w którym nie występuje słowo skrucha.”

„Mów mi dobrze, dobrze mi mów,
łaskocz czule warkoczem ciepłych słów,
wilgotnym szeptem przytul mnie,
i mów mi dobrze, nie mów mi źle.”

„Mowa jest zewnętrznym myśleniem, myślenie wewnętrzną mową.”

„Nienawidź, nienawidź swoich wrogów.
Chroń, chroń swoich przyjaciół.
Znajdź, znajdź swoje miejsce.
Mów, mów prawdę.”