„(…) ma kłopoty z korkiem… Nie, nie, nie, dał sobie radę z korkiem! Ale to wino chyba sam wypije, bo się dzielić za bardzo nie lubi z kolegami…”

„Czy też nie lubicie jak ludzie spóźniają się do pracy? I zawsze mają najgorsze usprawiedliwienie: „Przepraszam, korki…”. Korki, hmmm… A jak myślisz, jak ja tu przybyłam? Helikopterem?”

„Człowiek po to wymyślił samochód, aby wygodnie siedzieć, stojąc w korkach.”

„Niektóre aspekty życia w Los Angeles są dobre. Ale nie znoszę korków.”

„Jestem jak korek wrzucony do wody i niesiony przez prąd. Malując, oddaję się temu bez reszty.”

„Warszawa brawurowo przeleciała przez Marszałkowską i gnała Alejami Jerozolimskimi. Na skrzyżowaniu z Nowym Światem jak zwykle był korek, ale kierowca poradził sobie. Pojechał po torach tramwajowych i przez sam środek ronda.”

„Najszlachetniejsze wino jest trucizną, gdy zbyt wiele się go wypije.”

„(…) jestem osobą, która niby kiedyś zrobiła prawo jazdy, ale jak było mi kiedyś potrzebne zdjęcie, to je odlepiłam z tego prawa jazdy i przykleiłam do czegoś innego. Więc nie interesuje mnie jeżdżenie samochodem. Jestem osobą, która nie ma kieszonkowego telefonu, bo nie mam. Świetnie sobie radzę bez niego, a każdy robi wielkie oczy; „jak to, pani Zofio, pani nie ma numeru komórkowego?” Po prostu nie mam. Kiedyś chciałam prasować i nie było prądu. Zadzwoniłam do męża i powiedział mi, że korki wysiadły: „Musisz przycisnšć taki czarny korek”. Ja mam taki garnek do gotowania mleka z czarnymi korkami i tam przycisnęłam, to jedyne miejsce, gdzie były czarne korki, w tym niemieckim garnku, kupionym wtedy spod lady. Nie umiem uruchomić pralki. Jestem idiotką. Techniczną. Nie, że całkiem – tylko techniczną. Nie mam o tym pojęcia.”

„Stojąc w korku zaprzyjaźniam się
z dużą szarą ciężarówką. Zbudowali autostradę.
Droga walczy z nami, jak dziecko z kulką mięsa.
Czas się pożegnać, popijam kefir z chmur.”

„Poziom bezpieczeństwa w Kabulu jest świetny, na ulicach pełno ludzi, sklepy działają, otwierają się dobre restauracje, są tylko straszne korki. Mógłbym wieść tu bardzo przyjemne życie, ale nie mam na to czasu.”